Στα κάγκελα οι εργαζόμενοι της Hellenic Train μετά την απόφαση της εταιρείας να κλείσει 34 εκδοτήρια εισιτηρίων ως το τέλος Μαρτίου, αφήνοντας στον δρόμο 200 άτομα.
Οι πρώτοι 90 εργολαβικοί εργαζόμενοι απολύονται στο τέλος Φεβρουαρίου, ημερομηνία που συμπίπτει με την τραγωδία στα Τέμπη και σήμερα διοργανώνεται συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 19.00 στον σιδηροδρομικό σταθμό του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση των εργαζόμενων, θα κλείσουν τα εκδοτήρια σε: Αγίων Θεοδώρων, Αγίου Ανδρέα, Αγίου Στεφάνου, Άδενδρου, Αιγίου, Αλεξάνδρειας, Αλεξανδρούπολης, Αμυνταίου, Αυλώνας, Βέροιας, Δράμας, Έδεσσας, Κάτω Αχαΐας, Κιλκίς, Κινέτας, Κομοτηνής, Λαμίας, Λεπτοκαρυάς, Λιτοχώρου, Νάουσας, Νέας Περάμου, Νέων Πόρων, Ξάνθης, Οινόης, Ορεστιάδας, Παλαιοφάρσαλου, Ραψάνης, Ρίου, Ροδόπολης, Σερρών, Σκύδρας, Στυλίδας, Τιθορέας, Φλώρινας.
«Η απόφαση αυτή υποβαθμίζει περαιτέρω το σιδηροδρομικό δίκτυο, αφήνοντας την περιφέρεια στο περιθώριο και μετατρέποντας το τρένο σε ένα ψυχρό, απρόσωπο μέσο μεταφοράς. Τα εκδοτήρια αποτελούν κρίκο επικοινωνίας μεταξύ επιβατών και εταιρείας. Οι εργαζόμενοι, με πολυετή εμπειρία, έχουμε στηρίξει τον σιδηρόδρομο ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, όπως μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Παρέχουμε υπηρεσίες πολύ πέρα από τα καθήκοντά μας, από την ενημέρωση των επιβατών μέχρι την παροχή βοήθειας σε άτομα με ανάγκες», αναφέρουν στην επιστολή τους οι εργαζόμενοι, ζητώντας από τη διοίκηση της εταιρείας την ακύρωση της απόφασης και την εξεύρεση λύσης «που θα επιτρέπει τη συνύπαρξη φυσικών εκδοτηρίων και ηλεκτρονικών υπηρεσιών».
Και συνεχίζουν τονίζοντας: «Ανάμεσά μας υπάρχουν άτομα όλων των ηλικιών, ακόμη και με 25 χρόνια εργασίας μέσα στους σταθμούς, επομένως πολύ κοντά στην συνταξιοδότηση. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αποκατάστασης, ούτε για αυτούς ούτε και για κανέναν από τους υπόλοιπους. Μιλάμε για ανθρώπους που οι περισσότεροι έχουμε μεγαλώσει μέσα στους σταθμούς και τα τρένα και αγαπάμε τον σιδηρόδρομο και την δουλειά μας.
Μετά το δυστύχημα των Τεμπών ήμασταν εμείς που βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή. Αντιμετωπίσαμε την οργή του κόσμου. Ακούσαμε παράπονα και χαρακτηριστήκαμε ακόμη και δολοφόνοι τη στιγμή που και η δική μας σκέψη ήταν στα θύματα και στις οικογένειές τους. Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε καθημερινά στις θέσεις μας παρ’ όλο που κάποιοι δεχόμασταν συχνά επιθέσεις με ζημιές στα κτίρια που στεγαζόταν τα εκδοτήριά μας».
Σημειώνουν ακόμη πως «η ύπαρξη φυσικών σημείων πώλησης δεν είναι απλώς θέμα εξυπηρέτησης, αλλά και ζήτημα ασφάλειας για τους επιβάτες, καθώς προσφέρουν άμεση βοήθεια σε περίπτωση ανάγκης και εξασφαλίζουν καλύτερη εξυπηρέτηση σε όλους τους χρήστες του σιδηροδρόμου».
