Νικόλαος Διαμαντόπουλος: Εθνικός Κήρυξ… από την Αμαλιάδα της Ηλείας  

 

 

 

 

Εδώ είν’ η εστία του Απόδημου Ελληνισμού

αρχόντισσα η Αμαλιάδα, κέντρο πολιτισμού,

ετούτη η γη, γενέτειρα του Πέτρου του Τατάνη

σ’ ένα πρινάρι, το μαρτύριο του Παπα Γιάννη

 

Εθνικός Κήρυξ, στης Αμερικής τη Νέα Υόρκη

εφημερίδα ελληνική και της πατρίδος οι όρκοι,

σαν την Αμαλιάδα που ενώνει η Σοχιά που ρέει

έτσι κι ο Τατάνης, Έλληνες απανταχού συνδέει

 

Των λέξεων το νόημα, σκαρωμένο σε χαρτί

από δέντρο βγαίνει, καθάρια δίνοντας πνοή,

των αισθήσεων τα ξένα, βαθιά εις την ψυχή

νόστο προσμένοντας, μα γαλήνη στη σιωπή

 

Ο Τύπος, εκείνος με το πρώτο γράμμα κεφαλαίο

πένα καρδιάς, για το καλό, το πνεύμα το ωραίο,

της επικοινωνίας η ενημέρωση, σελίδες ιστορίας

κι η δημοσιογραφία στη βάση της δεοντολογίας

 

Εθνικός Κήρυξ δια χειρός τού Πέτρου Τατάνη

γη και ουρανός, αλλόκοτες σκέψεις στο λιμάνι,

των ηπείρων και θαλάσσης, έθνους η Διασπορά

της μετανάστευσης η ελπίδα, σε μέρη αλλοτινά

 

Απ’ της Ήλιδας τα μέρη, πηγή τού Ολυμπισμού

γη που ‘δωσε στην Οικουμένη, φως πολιτισμού,

ανθρώπων οι λαοί, η αξία του αλληλοσεβασμού

συνδετικός κρίκος, πραγματικότητας μα νοερού

 

Εις το Καλίτσαν Αμαλιάδος, ελληνισμού η εστία

Πέτρος Τατάνης ο τρανός και η πρώτη κατοικία,

ο ιδρυτής τού Εθνικού Κήρυκος, της εφημερίδας

που της Ομογένειας ήταν σαν φυλαχτό πατρίδας

 

Να λοιπόν, η έδρα, κάθε πλάσματος επί της γης

ονείρων και βασάνων, της ανθρωπιάς οι γηγενείς,

τούτο το σπίτι, χτισμένο σε χνάρια ανεξαρτησίας

σαν κάποτε που αντίκρισες, Άγαλμα Ελευθερίας

 

Η οικία Τατάνη, στης Αμαλιάδας το μπαλκόνι

Καρακάνδειο αντίκρυ, τα σπίτια και οι δρόμοι,

Αντωνίου προτομή, στου Καλίτσα την πλατεία

κι εκεί στον Αη Γιώργη, ακουμπά η Ορθοδοξία

 

Μια πλάκα στέκει ορθή στον τάφο του Τατάνη

δυο αράδες μα βαριές, οι χαραγμένες με μελάνη,

συγκίνηση αντικρίζοντας την ίδια την Αμαλιάδα

άξιο λες το γνήσιο τέκνο της, Ηλεία μα Ελλάδα!