Νέες και νέοι,
Εσείς που πιστεύετε ότι μπορείτε ν’ αλλάξετε τον κόσμο!
Εσείς που πιθανώς να ξεκινάτε με όνειρα… πριν η πραγματικότητα σας απογοητεύσει…
Εσείς που μπορεί να συμπεριφέρεστε αυθεντικά και με ειλικρίνεια στη ζωή σας, έχοντας πνευματική καθαρότητα…
Σ’ εσάς απευθύνομαι, με αφορμή την 12η Αυγούστου, Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας. Απευθύνομαι στην καθεμιά και τον καθένα ξεχωριστά…
Καταρχήν νιώθω την ανάγκη να εκφράσω την απόλυτη προσήλωσή μου στο σεβασμό, στην έννοια αλλά κυρίως στο περιεχόμενό της, καθώς και τη βούλησή μου επί ενός καλέσματος και της προτροπής… να έχετε και να δείχνετε σεβασμό στον άλλον, σεβασμό στον συνάνθρωπο, ανεξαρτήτως του αν βρίσκουμε ή όχι, ανάλογη ανταπόκριση ή αντιμετώπιση.
Πέραν λοιπόν της απολυτότητας ως προς την προσήλωσή μου στην έννοια του σεβασμού, θα ’θελα να σας μεταφέρω και κάτι ακόμη, αλλά κι αυτό ίσως να ’χει κάποια αξία, με την προϋπόθεση του να ’χουμε και να μας διακατέχει… σεβασμός για τον κάθε συνάνθρωπό μας. Και είναι τούτο:
Περπατώντας πιτσιρικάς κάποτε και ανταλλάσσοντας μια καλησπέρα με κάποιους ανθρώπους που βρίσκονταν έξωθεν των μαγαζιών, ακούω λίγο πιο πέρα, από το καφενείο στη μικρή πλατεία, μια φωνή παράξενη έως και μπερδεμένη, να με καλεί πλησίον. Αντιλαμβάνομαι προσεγγίζοντας τον άνθρωπο εκείνον αλλά κι από τις αντιδράσεις άλλων θαμώνων, πως πρόκειται για κάποιον που εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που λέμε… μεθυσμένος. Και καθώς πλησιάζω, μου λέει… Ε ρε παιδί, εσύ που γράφεις στην εφημερίδα… Για έλα εδώ κι άκου τι θα σου πω… και να το θυμάσαι… «Μη φοβηθείς ποτέ τη ζωή. Αν τη φοβηθείς, την έχασες».
Με τιμή
Νικόλαος Διαμαντόπουλος
Επικεφαλής Ανεξαρτησίας Ήλιδας
Επικοινωνιολόγος – Πολίτης
