Το πρώτο, άκρως ποιητικό, όνομα που της δόθηκε σου φανερώνει πως πρόκειται για κάτι ιδιαίτερο, ξεχωριστό: την είπαν «Το δάκρυ της Αφροδίτης» και ο θρύλος θέλει τον Δία να κατασκεύασε αυτό το βραχώδες κομψοτέχνημα προκειμένου να κολυμπάει η Θεά εκεί.
Η δεύτερη επικρατέστερη «αρχαιοπρεπής» θεωρία υποστήριζε πως επρόκειτο για το μάτι του ίδιου του Δία, ο οποίος παρακολουθούσε με αυτό την ερωμένη του.
Όποια κι απ’ τις δύο εκδοχές κι αν διαλέξει κανείς, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει- παραμένει, όπως θα έχετε καταλάβει ήδη, θεϊκό: μια από τις πιο εντυπωσιακές φυσικές πισίνες ολόκληρης της πλάσης βρίσκεται σε γαλανόλευκα μέρη- και, πιο συγκεκριμένα, σ’ ένα από τα πιο λαοφιλή νησιά.
Ο λόγος για τη Θάσο και την Γκιόλα (όπως είναι η νεότερη ονομασία της): ευρισκόμενη στο νοτιοανατολικό κομμάτι της νήσου και υπαγόμενη στον οικισμό της Αστρίδας, η Γκιόλα αποτελεί ένα «απτό» θαύμα της φύσης.
Τα βράχια σχηματίζουν μια φυσική πισίνα βάθους 3 μέτρων με πετρώδη βυθό και καταπράσινα νερά, ενώ περίπου 8 μέτρα κάτω της βρίσκεται και η… κανονική θάλασσα, η οποία φροντίζει ν’ «ανεφοδιάζει» την πισίνα με τα κύματά της.
Αποκομμένη και φιγουράροντας σχεδόν στη μέση του πουθενά, θα περίμενε κανείς πως η Γκιόλα δε θα μάζευε κόσμο, όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ο κόπος και η πεζοπορία που απαιτείται για να φτάσει κανείς εκεί είναι σχεδόν αμελητέα μπροστά στην εμπειρία του να κολυμπήσεις με τα βράχια γύρω να σε σκεπάζουν και τη θάλασσα από κάτω να ενώνεται, σχεδόν, με την πισίνα.
Απολαύστε παρακάτω ορισμένες ενδεικτικές φωτογραφίες από το «Δάκρυ της Αφροδίτης» και θα καταλάβετε πόσο ταιριαστό είναι το όνομα της πισίνας.
Βλέπετε, η ομορφιά της θα σας κάνει, λογικά, να… κλάψετε!
