Πάλευε δύο μήνες τον κορωνοϊό ο 58χρονος και πατέρας τριών παιδιών – Δεν είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα και βρισκόταν σε πολύ καλή φυσική κατάσταση – Τι λένε συναθλητές του – Πώς τον αποχαιρετά η Ιστοπλοϊκή Ομοσπονδία
Ο χαμός λόγω κορωνοϊού του Ολυμπιονίκη Λεωνίδα Πελεκανάκη, στα 58 του χρόνια, ενός εκ των κορυφαίων Ελλήνων ιστιοπλόων ήρθε να συνταράξει την διεθνή και ελληνική αθλητική κοινότητα στην αυγή του 2021.
Ψύχραιμος, ανταγωνιστικός, επίμονος πάλεψε πολύ δυνατά στη μάχη που έδωσε με τον ιό τους τελευταίους δύο μήνες. Στην αρχή όλα έδειχναν ότι θα βγει νικητής αφού δεν είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα και πάντοτε ήταν σε πολύ καλή φυσικά κατάσταση.
Αποσωληνώθηκε, σε πρώτη φάση, και οι γιατροί περίμεναν τις νευρολογικές του εξετάσεις για να περάσουν στο επόμενο στάδιο θεραπείας. Εκείνος ρωτούσε να μάθει αν μπορούσε να πάει στη θάλασσα για να κάνει τις φυσιοθεραπείες που θα ακολουθούσαν. Δύο μέρες μετά, υποτροπίασε και οι γιατροί τον διασωλήνωσαν και πάλι.
«Η θάλασσα ήταν όλη του η ζωή» όπως είπε στο protothema.gr ο Ολυμπιονίκης Δημήτρης Δεληγιάννης ο οποίος μαζί με τον Πελεκανάκη και τον Τάσο Μπουντούρη είχαν αναδειχθεί παγκόσμιοι πρωταθλητές στην κατηγορία Soling τo 1993.
«Τότε τρέξαμε για πρώτη φορά μαζί του ο Τάσος και εγώ. Έδωσε άλλη δυναμική στην ομάδα. Ήταν το καλύτερο τιμόνι στην ιστιοπλοΐα» θυμάται ο φανερά συγκινημένος Δημήτρης Δεληγιάννης: «Στον δυνατό αέρα ήμασταν ανίκητοι με τον Λεωνίδα στο τιμόνι».
Όταν ζητήσαμε από τον Δημήτρη Δεληγιάννη να μας τον περιγράψει με τρεις λέξεις, είπε: «Ήρεμος, ψύχραιμος και μεθοδικός». Πέρα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ο Λεωνίδας Πελεκανάκης είχε και άλλες διακρίσεις.
«Είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες με τόσες πολλές διακρίσεις στην ανοικτή θάλασσα. Ήταν τιμόνι στο σκάφος “Αταλάντη” του Γιώργου Ανδρεάδη το οποίο πρωταγωνιστούσε σε δύσκολους και φημισμένους αγώνες. Μπορεί το πλήρωμα να αποτελείτο από Αμερικάνους ιστιοπλόους, επαγγελματίες, την αφρόκρεμα του αθλήματος, όμως πάντα στο τιμόνι του σκάφους ήταν ο Λεωνίδας».
Ένας άλλος πρωταθλητής ιστιοπλοΐας, φίλος του Λεωνίδα, συναθλητής του και συνάδελφος στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων όπου υπηρετούσαν μαζί ως μόνιμοι Αξιωματικοί, ο Γιώργος Δρούγκας θυμάται:
«Ο Λεωνίδας ήταν μαχητής και ανταγωνιστικός σε ό,τι έκανε και πάντα ήταν η ψυχή της παρέας. Έκανε πολλές πλάκες. Ως παιδιά ασχοληθήκαμε με το ποδόσφαιρο και την υδατοσφαίριση. Όμως τελικά μόλις μπήκαμε στο optimist, το μικρό σκαφάκι με το οποίο όλοι αρχίζουν να μαθαίνουν ιστιοπλοΐα, δεν αποχωριστήκαμε ποτέ τη θάλασσα και το άθλημα. Ο Λεωνίδας ήταν “κολλημένος” με την ιστιοπλοΐα». Και συνεχίζει το ταξίδι των αναμνήσεων: «Ο Λεωνίδας προερχόταν από στρατιωτική οικογένεια, ο πατέρας του, ο Νίκος, ήταν αξιωματικός. Τον θυμάμαι να έρχεται στους αγώνες και να παρακολουθεί από κάποιο υπερυψωμένο μέρος τον Λεωνίδα με τα κιάλια».
Ο Λεωνίδας Πελεκανάκης γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1962. Μεγάλωσε στον Προφήτη Ηλία της Καστέλλας στον Πειραιά και πήγε σχολείο στο “θρυλικό” 6ο Καστέλλας, το “Κολλέγιο” όπως το αποκαλούσαν οι μαθητές τότε. Τελείωσε τη Γυμναστική Ακαδημία. Ήταν πατέρας τριών παιδιών, δύο αγοριών ηλικίας 25 και 18 ετών και μίας κόρης επτά ετών.
Άρχισε ιστιοπλοΐα στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Πειραιά. Μετά την κατηγορία ανάπτυξης που είναι τα σκάφη optimist πέρασε στις ολυμπιακές κατηγορίες, στο Finn όπου ήταν Πανελληνιονίκης για πολλά χρόνια, στα Star και στο Soling ενώ, όπως προαναφέραμε ήταν και από τους κορυφαίους αθλητές στην ανοικτή θάλασσα με διεθνείς διακρίσεις.
Το 1984, συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες μαζί με τον Ηλία Χατζηπαυλή και κατέκτησαν την 6η θέση στην κατηγορία των Star.
Το 2000, αγωνίστηκε στο Σίδνεϊ με τον Δημήτρη Μπούκη όπου τερμάτισαν 11οι. Το 2004, στην Αθήνα, κατέλαβε πάλι την 11η θέση με συναθλητή τον Γιώργος Κοντογούρη.
Με την ομάδα της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων πήρε μέρος σε πολλά Ράλλυ Αιγαίου με πολλές επιτυχίες.
Στο δελτίο τύπου που εξέδωσε η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία σημειώνει τα εξής:
«Το 2021 ξεκίνησε πολύ άσχημα για τη μεγάλη οικογένεια της ιστιοπλοΐας και ευρύτερα του ελληνικού αθλητισμού, διότι «έφυγε» ένα από τα καλύτερα παιδιά της που με τις επιδόσεις, το ήθος και την αξιοπρέπειά του τίμησε το άθλημα. Ο λόγος για τον Λεωνίδα Πελεκανάκη που στα 58 του χρόνια έχασε τη μάχη με τον κορονοϊό. Ο Ολυμπιονίκης μας πάλεψε για δύο μήνες, όμως δεν τα κατάφερε και εδώ και λίγες ώρες δεν είναι κοντά μας. Όλοι, όμως, θα τον θυμόμαστε γιατί πάνω απ’ όλα ήταν άνθρωπος. Κύριος με κεφαλαία γράμματα.
Η διοίκηση της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας θρηνεί την απώλειά του και εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά της στους οικείους του. Από τη πρώτη στιγμή, άλλωστε, οι πάντες ήταν στο πλευρό τους και η ΕΙΟ βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τη διοίκηση του νοσοκομείου που νοσηλευόταν ο Λεωνίδας. Ο Λεωνίδας Πελεκανάκης γεννήθηκε στις 22 Nοεμβρίου 1962 και ξεκίνησε ιστιοπλοΐα από τα Οπτιμιστ στον ΙΟΠ. Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε άλλες κλάσεις όπως στα ΦΙΝΝ, τα ΣΤΑΡ και τα ΣΟΛΙΝΓΚ, ενώ υπήρξε και από τους κορυφαίους αθλητές στην ανοικτή θάλασσα με διεθνείς διακρίσεις. Μέχρι πρόσφατα, άλλωστε, συμμετείχε κανονικά σε αγώνες.
Το 1984 έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες μαζί με τον Ηλία Χατζηπαυλή και κατέκτησαν την 6η θέση στην κατηγορία των ΣΤΑΡ. Ο Πελεκανάκης συμμετείχε σε δυο ακόμα Ολυμπιακούς Αγώνες στα ΣΤΑΡ. Το 2000 στο Σίδνεϊ με τον Δημήτρη Μπούκη και το 2004 στην Αθήνα με τον Γιώργο Κοντογούρη. Το 1993 στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής μαζί με τους φίλους του και Ολυμπιονίκες τον Τάσο Μπουντούρη και τον Δημήτρη Δεληγιάννη στα ΣΟΛΙΝΓΚ. Υπηρετούσε την πατρίδα ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού».
