«Κύριε πρόεδρε, σας καλωσορίζω κι εγώ με τη σειρά μου στην Ηλεία. Πραγματικά
δείξατε πολύ υψηλά αντανακλαστικά και ανταποκριθήκατε άμεσα στο κάλεσμά μας.
Είμαι βέβαιος ότι, από το σύντομο χρόνο που βρίσκεστε στην Ηλεία, κι από την
βόλτα που κάνατε ερχόμενος στο Δημαρχείο, νιώσατε αυτό που νιώθει κάθε Ηλείος
πολίτης. Υπάρχει μια έκδηλη οργή και αγανάκτηση, σε όλους.
Το θέμα με τις Πανεπιστημιακές σχολές έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά
αρνητικών εξελίξεων στην περιοχή μας. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, φαίνεται ότι
η Ηλεία είναι στο περιθώριο. Δε θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες. Θέσατε πολύ
σωστά το πλαίσιο και είστε καλά ενημερωμένος για τα θέματα που μας απασχολούν.
Θέλω απλώς να μοιραστώ μαζί σας κάποιους προβληματισμούς μου. Επιθυμούμε να
αναδείξετε το θέμα αυτό στη Βουλή με την θεσμική σας ιδιότητα, και είμαι βέβαιος
ότι θα το κάνετε.
Το θέμα των Σχολών, δεν προέκυψε τώρα, μας απασχολεί αρκετά χρόνια. Είναι ένα
θέμα που έρχεται από το παρελθόν και υπό συγκεκριμένες παθογένειες. Κατά την
γνώμη μου – και δεν το κάνω αυτό προκειμένου να απαλείψω τις ευθύνες της
κυβέρνησης, οι οποίες είναι δεδομένες – υπάρχει μεγάλη ευθύνη και τεράστια
στοχοποίηση από το ίδιο το Πανεπιστήμιο Πατρών. Κι αυτό, δεν είναι κάτι που λέμε
τώρα, η διάρκεια του χρόνου το καταδεικνύει, καθώς το Πανεπιστήμιο, ποτέ δεν
ήθελε να έχει βιώσιμα τμήματα και σχολές η Ηλεία. Τις στοχοποίησε αυτές τις σχολές,
και ποτέ δεν θέλησε, και δεν προσπάθησε, να υπάρξει μια ουσιαστική εξακτίνωση
στην περιοχή μας. Θεωρώ ότι υπάρχει μεροληψία από την πλευρά του, η οποία,
τώρα, αποδείχθηκε σε όλο της το μεγαλείο.
Επιτρέψτε μου κε Πρόεδρε να πω, πως, δυστυχώς – και δεν θέλω να διακρίνετε
στον λόγο μου καμία απολύτως κομματική χροιά – η Κυβέρνηση σας, με τις
νομοθετικές της πρωτοβουλίες, θεωρώ ότι έδωσε αυτή τη δυνατότητα στο
Πανεπιστήμιο Πατρών, από την στιγμή κατά την οποία, μπορούσε – και το έκανε – να
εισηγηθεί, να προτείνει. Βέβαια, για να είμαι αντικειμενικός, αυτό το συνέχισε και το
ολοκληρώνει τώρα η παρούσα κυβέρνηση. Θα μπορούσε, αν ήθελε, αυτό να το
ανατρέψει. Γιατί, το Πανεπιστήμιο τι κάνει; Κρύβεται πίσω από αριθμούς. Μας είπε ότι
οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, ότι τα ποσοστά αποφοίτησης είναι χαμηλά, όπως και ο
μέσος όρος εισαγωγής, μας είπε ότι δεν είναι βιώσιμα και γι’ αυτό τα καταργεί.
Παράλληλα όμως, δεν μπορώ να δεχθώ ότι μέσα από αυτή την πρόταση, δεν
εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συντεχνιακά συμφέροντα, τόσο των ίδιων των
Ακαδημαϊκών, οι οποίοι δεν επιθυμούν να βρίσκονται στην Ηλεία ή να έρχονται να
διδάσκουν εδώ, καθώς επίσης συντεχνιακά συμφέροντα ενός πολύ ισχυρού – αν μου
επιτρέπεται η έκφραση – πατρινού λόμπι. Μπορεί να είναι σκληρό αυτό που λέω αλλά
αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτό καταδεικνύει η κατάσταση στην οποία έχουμε
περιέλθει όλα αυτά τα χρόνια.
Ακόμα και στο ζήτημα του δρόμου. Ο Υπουργός Υποδομών, το έκανε “σημαία” το
θέμα αυτό, έθετε χρονοδιαγράμματα έναρξης του έργου σε 3, 4, 5 μήνες. Πού είναι;
Δυο χρόνια μετά, δεν έχει γίνει τίποτα. Από την άλλη πλευρά όμως κε Πρόεδρε δεν
μπορώ να δεχθώ ότι – και το λέω με όλη τη συμπάθειά μου προς το πρόσωπό σας –
αν κι εσείς, ως Κυβέρνηση, αφήνατε το έργο σε μια ενιαία εργολαβία, και δεν είχατε
προχωρήσει στον κατακερματισμό αυτής, αυτή τη στιγμή δε θα χρειαζόταν να μιλάμε
πάλι για το δρόμο. Βέβαια, προκειμένου να μη μείνει ως τελευταία αίσθηση αυτή μου
η επισήμανση, δεν παραβλέπω ότι δυο χρόνια μετά, ακόμα περιμένουμε.
Κε Πρόεδρε, εκπροσωπώ όλη την Ηλεία. Δεν δικαιούμαι να μιλήσω κομματικά και
νομίζω ότι όλοι οι παρευρισκόμενοι, μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Αυτό που με
ενδιαφέρει, είναι το καλό του τόπου μου, της Ηλείας. Με θίγει και με προσβάλει
προσωπικά, στα 39 μου χρόνια, να κινούμαι – πηγαίνοντας στην Πάτρα, στην
Περιφέρεια και στο Περιφερειακό Συμβούλιο – σε αυτό τον δρόμο “καρμανιόλα”. Δεν
μπορώ να δεχθώ ότι τα παιδιά μου, τα παιδιά όλων μας, θα συνεχίσουν να κινούνται
σε αυτό το δρόμο. Δεν μπορώ να βλέπω την Ηλεία να είναι σε μια πλήρη απαξίωση
και να στερείται βασικών υποδομών».
