Μπορεί η ιατρική και η επιστήμη να έχουν σημειώσει αλματώδη πρόοδο και οι συνθήκες διαβίωσης και διατροφής να έχουν αυξήσει σε μεγάλο βαθμό το προσδόκιμο ζωής, αλλά, σύμφωνα με διεθνή ομάδα ερευνητών, το ανώτατο όριο ηλικίας που μπορεί να πιάσει ο άνθρωπος είναι τα 150 χρόνια.
Και μπορεί το όριο αυτό να είναι αρκετά μεγαλύτερο από τα 122 χρόνια και 164 ημέρες που έζησε η Γαλλίδα υπεραιωνόβια Ζαν Λουίζ Καλμάν, το μακροβιότερο, επιβεβαιωμένα, πρόσωπο στην ιστορία, μέχρι τον θάνατό της το 1997, ή από το μέσο προσδόκιμο ζωής των 80 χρόνων στον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά σίγουρα το πόρισμα των επιστημόνων προκαλεί απογοήτευση σε εκείνους που ήλπιζαν να ζήσουν περισσότερο.
Η ομάδα των βιολόγων και βιοφυσικών χρησιμοποίησε έναν τεράστιο αριθμό ιατρικών και γονιδιακών δεδομένων -όπως αποτελέσματα αιματολογικών εξετάσεων, την απόσταση που καλύπτουν βαδίζοντας καθημερινά, στοιχεία DNA- από δεκάδες χιλιάδες άτομα στη Βρετανία και τις ΗΠΑ.
Οι δύο παράγοντες που καθορίζουν το προσδόκιμο ζωής
Με την εφαρμογή για iPhone που ανέπτυξαν με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης -και η οποία υπολογίζει το προσδόκιμο ζωής ενός ανθρώπου βάσει των προσωπικών του δεδομένων- ανέλυσαν τις πληροφορίες σχετικά με την υγεία και τη φυσική κατάσταση των εθελοντών και συμπέραναν ότι το προσδόκιμο ζωής εξαρτάται από δύο βασικούς παράγοντες: τη βιολογική ηλικία -σε σχέση με το άγχος, τον τρόπο ζωής και τις χρόνιες ασθένειες- και τη φυσική αντοχή, δηλαδή πόσο γρήγορα ένα άτομο ανακάμπτει από τραυματισμούς ή νοσήματα. Χρησιμοποιώντας αυτά τα ευρήματα διαπίστωσαν ότι γύρω στα 120 με 150 έτη ζωής ο οργανισμός του ανθρώπου εμφανίζει μια «πλήρη απώλεια» της φυσικής αντοχής, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να ανακάμψει από μια περιπέτεια υγείας.
«Καθώς μεγαλώνουμε απαιτείται ολοένα και περισσότερος χρόνος για να συνέλθουμε από μια διαταραχή», αναφέρει ο συντάκτης της έρευνας, Τίμοθι Β. Πίρκοφ.
Ο καθηγητής Αντρέι Γκούντκοφ του Roswell Park Comprehensive Cancer Center στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που συμμετείχε στην έρευνα, σχολίασε ότι τα ευρήματα συνιστούν «μια εννοιολογική ανακάλυψη, διότι καθορίζουν και διαχωρίζουν τους ρόλους των θεμελιωδών παραγόντων στην ανθρώπινη μακροζωία… Εξηγούν επίσης γιατί ακόμη και η πιο αποτελεσματική πρόληψη και θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με τη γήρανση, θα μπορούσαν να βελτιώσουν μόνο τον μέσο όρο, αλλά όχι τη μέγιστη διάρκεια ζωής, εκτός αν αναπτυχθούν πραγματικά αντιγηραντικές θεραπείες».
Η έρευνα των επιστημόνων της εταιρείας βιοτεχνολογίας Gero στη Σιγκαπούρη και του Roswell Park Comprehensive Cancer Center δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Communications».
Πηγή: iefimerida.gr
