Επίσκεψη στην Ιερά Μονή Σκαφιδιάς πραγματοποίησε η Βουλευτής Ν. Ηλείας, Ν.Δ., Δρ.
Διονυσία- Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, όπου εκκλησιάστηκε, ενώ στην συνέχεια
περιηγήθηκε στους χώρους της ιστορικής μονής και συζήτησε με την Ηγουμένη, Μακαρία,
και τον ιερέα, π. Γεώργιο για θέματα που απασχολούν την Μονή και χρήζουν επίλυσης. Η
Δρ. Αυγερινοπούλου επικοινώνησε σχετικά με το Υπουργείο Πολιτισμού και το Υπουργείο
Υποδομών, ενώ συναρμοδιότητα έχει και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, ώστε τόσο να
συντηρηθούν οι υποδομές της Ιεράς Μονής και τα ιστορικά της κειμήλια, όσο και να
προβληθεί αντιστοίχως η Ιερά Μονή.
Το μοναστήρι της Σκαφιδιάς, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι το
αρχαιότερο στην Ηλεία, καθώς η ύπαρξή του ανάγεται τουλάχιστον στον 12ο μ.Χ. αιώνα.
Στην μακραίωνη ιστορία του γνώρισε περιόδους ακμής, αλλά και πολλές καταστροφές.
Κατά την Α΄ Τουρκοκρατία ερημώθηκε και οι μοναχοί κατέφυγαν στην Ζάκυνθο, ενώ την
περίοδο της Ενετοκρατίας (17ος- 18ος αι.) έγινε μετόχι της Ι.Μ. Στροφάδων και
ανακαινίστηκε. Στην περίοδο της Β΄ Τουρκοκρατίας και της Επανάστασης, κατά την οποία
η Μονή διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο, πυρπολήθηκε δύο φορές από τον Ιμπραήμ. Το
1886 κατέρρευσε από σεισμό και το 1943- 1944 καταστράφηκε από γερμανικά και ιταλικά
στρατεύματα.
Εκτός από την αξιόλογη αρχιτεκτονική του, με το χαρακτηριστικό φρούριο, τον «Πύργο
της Σκαφιδιάς» με τους τέσσερις προμαχώνες, όπου φιλοξενούνταν το ηγουμενείο και το
θησαυροφυλάκιο, το μοναστήρι διαθέτει και σημαντικά θρησκευτικά και ιστορικά
κειμήλια, όπως το όπλο του Κολοκοτρώνη, τα άμφια του Μητροπολίτη Ηλείας Αντωνίου,
λειψανοθήκες, ασημένιες ζώνες και πόρπες, εικόνες, νομίσματα, αναθήματα και το
λάβαρο της Μονής από χειροκέντητη εικόνα με αφιέρωση στην Παναγία. Σημαντικό είναι
το αρχείο της Μονής και η βιβλιοθήκη με πολλά χειρόγραφα βιβλία που χρονολογούνται
από το 1703 και εντεύθεν, τα οποία αναφέρονται σε λειτουργικά, μουσικά, αγιογραφικά
και άλλα θέματα, αλλά και στην ιστορία της Μονής και τη συμμετοχή της στην Ελληνική
Επανάσταση του 1821.
Στην συνέχεια, η Δρ. Αυγερινοπούλου επισκέφθηκε την περιοχή του Αγίου Ανδρέα, όπου
βρίσκεται καταποντισμένη η Aρχαία Φειά, πόλη με αδιάλειπτη κατοίκηση από τα
νεολιθικά έως τα μεσαιωνικά χρόνια, επίνειο της Πισάτιδος και σημαντικό λιμάνι της
αρχαιότητας, τόσο για τις εμπορικές συναλλαγές, όσο και για την μεταφορά των
επισκεπτών της Ολυμπίας.
Στη βυζαντινή περίοδο το οικοδομικό υλικό της αρχαίας ακρόπολης χρησιμοποιήθηκε για
την κατασκευή κάστρου, στα κατώτερα μέρη της τοιχοποιίας του οποίου διατηρήθηκε το
αρχαίο τείχος με εμφανή τα ίχνη επισκευής του από τους μετέπειτα (από το 1204 και
εξής) Φράγκους κατακτητές του. Το φρούριο είναι γνωστό στις πηγές ως Ποντικόκαστρο
(πρώτη μνεία το 1111), ονομασία την οποία οφείλει κατά μια ερμηνεία στον πόντο, το
προσηγορικό των θαλασσών (ποντικό, παραθαλάσσιο κάστρο).
Στην«Γεωγραφία Παλαιά και Νέα», ο Μητροπολίτης Αθηνών Μελέτιος μάς παραδίδει για
το κάστρο του Κατακόλου την ονομασία «Καλοσκόπιον», την ελληνοποιημένη εκδοχή της
ιταλικής του ονομασίας, "Belvedere". Στην περιοχή, έχει πραγματοποιηθεί κατά την
δεκαετία του 1950, υποθαλάσσια και παράκτια έρευνα από τον αρχαιολόγο Νίκο
Γιαλούρη, η οποία έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα, πολλά απο τα οποία
φιλοξενούνται στο αρχαιολογικό μουσείο του Πύργου.
Όπως έχει και παλαιότερα αναφέρει η κα Βουλευτής, μια νέα έρευνα στην περιοχή και
ένα πρόγραμμα ανάδειξης ενιάλιων αρχαιοτήτων μπορεί να την αναδείξει, να
δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερο αρχαιολογικό και τουριστικό ενδιαφέρον και να
συμβάλλει στην ανάπτυξη της περιοχής και της Ηλείας γενικότερα. Προς αυτό το σκοπό
έχει ήδη επικοινωνήσει με την Εφορεία Ενιάλιων Αρχαιοτήτων.
