Η απόφαση για την ανάθεση της προσωρινής επιμέλειας της μικρής Λυδίας στην οικογένεια της Καρολάιν ήταν μία απόφαση που σταθμίστηκε με βάση το συμφέρον του μωρού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελέας στην πολυσέλιδη διάταξη επικαλείται τις εκθέσεις των κοινωνικών λειτουργών, που έχουν θετικό αποτύπωμα και για τα δύο οικογενειακά περιβάλλοντα.
Όμως, η Αλόννησος ως τόπος διαβίωσης της μικρούλας υπερτερεί, σύμφωνα με το σκεπτικό της εισαγγελέως, καθώς, πέραν όλων των άλλων, εξασφαλίζει και την αναγκαία απόσταση από τον τόπο όπου θα εξελιχθεί η δίκη του πιλότου και καθ’ ομολογίαν συζυγοκτόνου, που κατά τα διαφαινόμενα θα επακολουθήσει, και από τη λογικά επόμενη υπερδιέγερση συναισθημάτων στο συγγενικό περιβάλλον του πατέρα της.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στη διάταξη γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον προφυλακισμένο πιλότο, ο οποίος λόγω της προφυλάκισής του δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του ως γονέας.Στην απόφαση ελήφθησαν υπ’ όψιν ιδιαιτέρως τα εξής:
Εχει ήδη στερηθεί την ελευθερία του ως προσωρινά κρατούμενος και άρα αδυνατεί αντικειμενικώς να επιμεληθεί της ανήλικης κόρης του.
Φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής να έχει εγκληματική διαγωγή, καθώς από το μέχρι τώρα συλλεγέν στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας αποδεικτικό υλικό, υπάρχουν τουλάχιστον σοβαρές ενδείξεις ενοχής για τα προαναφερθέντα ποινικά αδικήματα για τα οποία του ασκήθηκε ποινική δίωξη.
Ειδικά, φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής να έχει διαπράξει το εκ του ά, 299 παρ.1 Π.Κ. έγκλημα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως στρεφόμενο σε βάρος μέλους της οικογένειάς του και ενώπιον άλλου μέλους της οικογένειάς του και δη ανηλίκου (άρθρο 1 παρ.1,3 Ν. 3500/2006). Σημειώνεται εξάλλου ότι σύμφωνα με το άρθρο 1532 εδ. β’ περ. στ’ του ά. 1532 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το ά. 14 Ν. 4800/2021 -έναρξη ισχύος σύμφωνα με το άρθρο 30 του ίδιου Νόμου από 16-9-2021- η καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση, για ενδοοικογενειακή βία συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Πέραν της σκληρότητας της ίδιας της πράξης που του αποδίδεται (ανθρωποκτονία σε βάρος της νεαρής συζύγου του καθ’ ο χρόνο το θύμα δεν μπορούσε να αντισταθεί και προσφάτως μητέρας ενώπιον του ανηλίκου τέκνου του), ο Αναγνωστόπουλος επέδειξε αναλγησία, ψυχραιμία και απάθεια και ανέπτυξε άμεσα και οργανωμένα μεθοδική δράση συγκάλυψης του εγκλήματός του, προκειμένου να αποφύγει την τιμωρία, επιχειρώντας να παραπλανήσει τις Αρχές, μη διστάζοντας να προβεί στη διάπραξη και άλλου κακουργήματος (φόνος ζώου συντροφιάς) αλλά και άλλων πλημμελημάτων στην συνέχεια (ψευδείς καταθέσεις στις Αρχές, κατάσταση άλλων υπόπτων κακουργήματος), αλλά και μεταχειριζόμενος ακόμη και το ανήλικο (11 μηνών περίπου τότε) τέκνο του, το οποίο τοποθέτησε επάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας του, μέχρι την άφιξη της Αστυνομίας, ως μέρος της σκηνοθεσίας τόπου θανατηφόρας ληστείας, καθιστώντας και αυτό ωσαύτως θύμα εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας.
Η συγκρότηση του χαρακτήρα του, η οποία -με βάση τα παραπάνω- υποδηλώνει άτομο παντελώς στερούμενο ηθικών αναστολών και η προαναφερθείσα εγκληματική συμπεριφορά του δύνανται οπωσδήποτε να επηρεάσουν την ψυχική και ηθική διάπλαση του τέκνου του, το οποίο, όπως προελέχθη, έχει ήδη θυματοποιήσει.
Επιχείρησε ενέργεια που αντιστρατεύεται το συμφέρον του τέκνου του και ειδικότερα κατέλυσε τη σχέση μητέρας-κόρης, θανατώνοντας τη μητέρα της ανήλικης και ματαιώνοντας ωσαύτως οριστικά τη δυνατότητα εδραίωσης του τόσο σημαντικού για τη ζωή και την ανέλιξη αυτής συναισθηματικού δεσμού.
Πηγή: iefimerida.gr
