Τους 350 φτάνουν οι ασθενείς με AIDS που παρακολουθούνται στη Μονάδα Αναφοράς του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας.
Ο καθηγητής, υπεύθυνος της Μονάδας και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS Χαράλαμπος Γώγος με αφορμή τη μεθαυριανή Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS επισημαίνει ότι δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Οι επαγγελματίες υγείας να πείθουν για την ανάγκη εξέτασης στις ευάλωτες ομάδες. Είναι ενδεικτικό ότι το ποσοστό των νέων διαγνώσεων ατόμων αλλοδαπής εθνικότητας τείνει να αυξάνεται σταθερά μετά το 2015, φθάνοντας το 2019 το 43%.
Δικαιολογείται ο εφησυχασμός που υπάρχει σχετικά με το AIDS; Γιατί καλλιεργήθηκε αυτό το κλίμα; Οφείλεται και στο γεγονός ότι υπάρχει πλέον θεραπευτική δυνατότητα;
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει εφησυχασμός σε σχέση με το HIV/AIDS. Σε κάποιο βαθμό αυτό οφείλεται στις κοσμογονικές αλλαγές που έχουν γίνει σε σχέση με την αντιρετροϊκή θεραπεία, η οποία πλέον είναι εύκολη (1 χάπι την ημέρα), εξαιρετικά αποτελεσματική (ανταπόκριση > 90%) και χωρίς ιδιαίτερες επιπλοκές, σε αντίθεση με τις παλιές δύσκολες θεραπείες με πολλά χάπια και πολλές παρενέργειες.
Είναι πλέον σαφές ότι το προσδόκιμο επιβίωσης των HIV (+) ασθενών πλησιάζει αυτό του γενικού πληθυσμού, υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής έχει άριστη συμμόρφωση και παρακολούθηση. Η έγκαιρη χορήγησή της συνδέεται, σε ατομικό επìπεδο, με τη μεìωση της νοσηρότητας και της θνητότητας της νόσου και, σε επìπεδο δημόσιας υγεìας, με την ελάττωση της μεταδοτικότητας και την συνακόλουθη αναχαìτιση της επιδημιìας.
Από την άλλη, βρισκόμαστε ακόμα μακριά από την οριστική ίαση, υπάρχει πάντα το πρόβλημα των μακροχρόνιων επιπλοκών της θεραπείας, οι συν-νοσηρότητες, ο καρδιαγγειακός κίνδυνος, τα επί πλέον προβλήματα από τη γήρανση των ασθενών, θέματα δημόσιας υγείας, το πρόβλημα του «στίγματος» κ.λπ.
Τέλος, σε παγκόσμιο επίπεδο, μη ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγεìας, το 2018 ζούσαν με τον HIV περìπου 37,9 εκατομμύρια άτομα, με 1,7 εκατομμύρια νέες μολύνσεις στο έτος, αριθμός που απέχει σημαντικά από τους στόχους που εìχουν τεθεì για τον έλεγχο της πανδημìας του AIDS μέχρι το 2030.
Αναδυόμενα προβλήματα και στη χώρα μας τελευταία αποτελεί η αύξηση των λοιπών σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και ιδιαίτερα της σύφιλης, καθώς και το νέο ανησυχητικό φαινόμενο των υψηλών ποσοστών χρήσης chemsex (χρήση ψυχοδραστικών ουσιών μεθαμφεταμιìνης, μεφεδρόνης, GHB / GBL, κοκαϊνης και κεταμìνης με σκοπό το σεξ) και στην Ελλάδα μεταξύ οροθετικών ανδρών που κάνουν σεξ με άνδρες (ΑΣΑ). Και φυσικά μη ξεχνάμε το σοβαρό θέμα της πρόσβασης στη διάγνωση, θεραπεία και μακροχρόνια φροντίδα υγείας χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών και ευάλωτων ομάδων και μετακινούμενων πληθυσμών.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ»
