Ο αφανής πληθυσμός μεταναστών ή εργατών γης, από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν που ζουν στη Δυτική Αχαΐα και στην περιοχή της Κυλλήνης και της Ανδραβίδας, αριθμεί 6.000 άτομα!
Είναι ένας πληθυσμός δυνητικά απειλητικός για τη δημόσια υγεία της περιοχής εφόσον- χωρίς τη θέλησή τους, φυσικά- ζουν ανεξέλεγκτα υγειονομικά, συχνά υπό άθλιες συνθήκες που ευνοούν τη μεταφορά τυχόν μικροβίων που φέρουν μαζί τους αλλά και ανάπτυξης νέων.
Μας απασχολούν μόνον όταν προκύπτει κάποιο αρνητικό γεγονός στο οποίο πρωταγωνιστούν ή τη θερινή περίοδο που εμφανίζονται τα κρούσματα ελονοσίας. Αλλά και πάλι η ενασχόλησή μας είναι περιστασιακή και επιφανειακή. Αναδεικνύονται οι άθλιες συνθήκες διαμονής τους αλλά μέτρα δεν λαμβάνονται. Ετσι το πρόβλημα διαιωνίζεται και πολλαπλασιάζεται με την απειλή για τη δημόσια υγεία να παραμένει στο προσκήνιο. Ποτέ ο συγκεκριμένος πληθυσμός δεν έχει καταγραφεί και δεν έχει ελεγχτεί υγειονομικά.
Οι παρακάτω κοινότητες και οικισμοί της Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας που έχουν τεθεί στο παρελθόν σε καραντίνα λόγω εμφάνισης κρουσμάτων ελονοσίας είναι οι εξής: Αραξος, Καλόγρια, Βουπράσιο, Λάπας, Μετόχι, Νέο Βουπράσιο, Απιδεώνας, Καγκάδι, Ριόλος, Μαζαίικα, Πέττας, Ματαράγκα, Σαμαίικα, Κεφαλαίικα, Αγιος Κωνσταντίνος, Γερουσαίικα, Μπουταίικα, Σαγαίικα, Σταθμός. Και στην Ηλεία οι κοινότητες: Σαμαραίικα, Βάρδα, Κουγαίικα, Κώμη, Συμπάνιο, Καρβουναίικα, Νέα Μανωλάδα, Νεάπολη, Καπελέτο κ.ά.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ
Εδώ κι ένα μήνα έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια ελέγχου από τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ πρώην ΚΕΕΛΠΝΟ) και το Πανεπιστήμιο Πατρών σε συνεργασία με τους δήμους Δυτικής Αχαΐας και Ανδραβίδας και την υποστήριξη της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος είναι ο καθηγητής Υγιεινής Απόστολος Βανταράκης. Στο πρόγραμμα αυτό συμμετέχουν δύο γιατροί ο Γ. Νιώτης και ο Γ. Ρες, δύο νοσηλεύτριες η Α. Μητσιώνη και η Αγγελική Τσιντώνη, δύο οδηγοί και τρεις τοπικοί μεταφραστές.
ΣΚΟΠΟΣ
Οπως μας εξηγεί ο κ. Βανταράκης «το πρώτο τμήμα του προγράμματος περιλαμβάνει την καταγραφή πληθυσμών που προέρχονται από ενδημικές χώρες (με κυριότερες το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν) και κατοικούν, μόνιμα ή προσωρινά, στη Δυτική Ελλάδα. Σκοπός είναι η καταγραφή κατά προσέγγιση του αριθμού τους καθώς και της μεταβολής αυτού ανάλογα με την εποχή, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία αφού η ελονοσία εμφανίζει έξαρση τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες λόγω της αύξησης του αριθμού των κουνουπιών».
Προσθέτει: «Η καταγραφή δεν τελειώνει εκεί, καθώς ακολουθεί η παρατήρηση των συνθηκών διαβίωσης. Είναι λογικό ότι οι περιοχές στις οποίες υπάρχουν λιμνάζοντα νερά και στις οποίες οι συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών δεν επιτρέπουν την προστασία από τα κουνούπια και γενικότερα την τήρηση των κανόνων προσωπικής υγιεινής είναι αυξημένου κινδύνου και επομένως αξίζουν την ιδιαίτερη προσοχή μας κατά την επίσκεψη μας εκεί».
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Το δεύτερο μέρος είναι η ενεργητική αναζήτηση κρουσμάτων. Ο κ. Βανταράκης εξηγεί: «Ενεργητική αναζήτηση, σημαίνει επίσκεψη των επαγγελματιών υγείας σε οποιοδήποτε μέρος θα μπορούσε λόγω συνθηκών να υπάρχει κρούσμα ελονοσίας. Αυτό είναι τελείως διαφορετικό από το ρόλο στον οποίο έχει συνηθίσει ο πολίτης τον επαγγελματία υγείας. Ο γιατρός και ο νοσηλευτής πλέον πηγαίνει στον «υποψήφιο ασθενή» και όχι ο δεύτερος στον πρώτο. Σαν επαγγελματίες υγείας, λοιπόν, εμείς αναζητούμε χώρους και καταλύματα στα οποία μένουν μετανάστες από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν, τους ενημερώνουμε με τη βοήθεια των μεταφραστών και φυλλαδίων γραμμένων στη γλώσσα τους για την ελονοσία, τα συμπτώματά της (ενδεικτικά αναφέρουμε κεφαλαλγία, πυρετό, αδυναμία, καταβολή), τον τρόπο μετάδοσής της και τρόπους προστασίας από αυτήν, τους εξετάζουμε (όσους αναφέρουν τα ανωτέρω συμπτώματα) για ελονοσία μέσω ενός πολύ γρήγορου και αξιόπιστου τεστ που ονομάζεται RDT, αλλά παράλληλα αξιολογούμε και οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα υγείας μπορεί να αναφέρουν, προσπαθώντας να δώσουμε λύσεις σε σημαντικά προβλήματα που αφορούν μία ευάλωτη και πολύ μεγάλη σε αριθμό κοινωνική ομάδα, όπως αυτή των μεταναστών».
ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΝ
Για να έχει όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα πρέπει να υπάρχει η συνδρομή των τοπικών φορέων και αρχών και γενικότερα της τοπικής κοινωνίας. «Είναι ένα πρόγραμμα που αφουγκράζεται τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας σχετικά με θέματα δημόσιας υγείας που αφορούν, μεν, πληθυσμούς μεταναστών, μεταδίδονται δε και στους γηγενείς πληθυσμούς και απαιτεί από την τοπική κοινωνία την αμέριστη συμπαράσταση και αρωγή της ώστε να επιτύχει το σκοπό του, που δεν είναι άλλος από την πρόληψη της μετάδοσης της ελονοσίας και την προαγωγή γενικότερα της δημόσιας υγείας. Η τοπική κοινωνία και οι τοπικές αρχές, ανεξάρτητα αν υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις εθελοτυφλίας, γνωρίζουν σε γενικές γραμμές τα προβλήματα δημόσιας υγείας που υπάρχουν και θέλουν να συμβάλουν στην αντιμετώπισή τους».
Ως ένα απλό παράδειγμα για την αντιμετώπισή τους από την τοπική κοινωνία ο κ. Βανταράκης αναφέρει ότι «δε χρειάζεται να κάνει τίποτα άλλο παρά να εξασφαλίσει καλές συνθήκες διαβίωσης στους μετανάστες. Πράττοντας αυτό, οι μετανάστες θα μπορούν να προστατευτούν από τα κουνούπια και επομένως, ακόμα και αν είχαν προσβληθεί στη χώρα τους από το πλασμώδιο της ελονοσίας, θα αποτρέψουν τη μετάδοσή του στους γηγενείς πληθυσμούς, αφού δεν θα τους τσιμπήσουν κουνούπια ώστε να μεταφέρουν το πλασμώδιο. Παρόμοια είναι τα πράγματα και για άλλες ασθένειες που απειλούν τη δημόσια υγεία, όπως η φυματίωση. Η προσφορά καλών, «ανθρώπινων» συνθηκών διαβίωσης στους μετανάστες είναι το Α και το Ω στην προαγωγή της δημόσιας υγείας και στην προστασία των ίδιων μας των εαυτών».
Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ
Πηγή:pelop.gr
