Σάλος έχει προκληθεί τις τελευταίες μέρες με την ύπαρξη ενός σάιτ που αυτοπροσδιορίζεται ως μια «εναλλακτική για την ομοφυλοφιλία», ονομάζεται omofylofilia.gr και επισημαίνει ότι “η διαχείριση του ιστοτόπου βρίσκεται σε πνευματική κοινωνία με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος υπό τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο”.
Δεν είναι μόνο ότι οι απόψεις που καταγράφονται είναι ακραίες, αλλά επίσης παρουσιάζονται ολόκληρες συνεντεύξεις εμφανώς fake με ψεύτικες φωτογραφίες υποτίθεται ομοφυλόφιλων οι οποίες πρέρχονται από image banks και έχουν χρησιμοποιηθεί δεκάδες φορές για άλλους σκοπούς.
Εάν το εν λόγω site δεν έχει σχέση με την Εκκλησία της Ελλάδος και καταχρηστικά χρησιμοποιεί την ονομασία ακόμη και του αρχιεπισκόπου καλό θα ήταν άμεσα να αποκηρυχθεί από τους υπευθύνους, καθώς μόνο κακό κάνει στην εικόνα της εκκλησίας. Την άλλη εκδοχή, να ανήκει όντως και να διαχειρίζεται από την εκκλησία της Ελλάδας δεν θα θέλαμε ούτε να την σκεφτούμε.
Πιο συγκεκριμένα στην ιστοσελίδα αναφέρεται ότι αποτελεί «τη μεγαλύτερη ελληνική συλλογή άρθρων και υλικού για την ομοφυλοφιλία και την ασκητική της υπέρβαση μέσω μιας αγίας ζωής εν Χριστώ Ιησού».
Ούτε λίγο ούτε πολύ, σύμφωνα με το εν λόγω site, η ομοφυλοφιλία είναι αποδεκτή αν και εφόσον τα ομοφυλόφιλα άτομα αποζητήσουν την βοήθεια κάποιου πνευματικού ή της εκκλησίας για να ξεφύγουν από τα «πάθη» τους… και φυσικά αν δεν κάνουν σεξ.
Συντάκτης των άρθρων είναι ο Γιώργος Δ. που στο βιογραφικό του σημειώνει ότι είναι 30 ετών και ζει στη Θεσσαλονίκη.
«Βιώνει ομόφυλες έλξεις από την προεφηβική του ηλικία, αλλά αγωνίζεται να ευχαριστήσει το Θεό με την προσευχή και την εγκράτεια. Δημιούργησε δε την παρούσα ταπεινή προσπάθεια με την ευχή του πνευματικού του» γραφεί κάτω από το όνομα του.
Στην ενότητα «Σχετικά με εμάς» αναφέρεται ότι «Ίσως σε μερικούς ακούγεται παράξενο, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που, ενώ νιώθουν επιθυμία για τους ομόφυλούς τους, δεν είναι ευτυχισμένοι με αυτό. Βλέπουν ότι στον τρόπο ζωής των περισσότερων σύγχρονων ομοφυλόφιλων κυριαρχούν οι επιφανειακές σχέσεις, οι περιστασιακές σεξουαλικές επαφές και ο ναρκισσισμός.
Ακόμη και αν με μεγάλη επιτυχία ζουν και ενεργούν μέσα σε αυτό το πλαίσιο, συχνά δε νιώθουν ικανοποιημένοι. Αισθάνονται ένα ψυχικό κενό… Είναι η ηρωική εκείνη πάστα ανθρώπων, που αποφασίζει να πολεμήσει τις αμαρτωλές της επιθυμίες, για να είναι αρεστή στο Χριστό. Είναι η ομάδα εκείνη, που αντιλαμβάνεται ότι η Αγία Γραφή μιλά για την ομοφυλοφιλία και έχει μία σαφή πρόταση για όσους αισθάνονται ομόφυλες έλξεις: την αγιότητα».
Μάλιστα ο συντάκτης του σάιτ σε ένα κείμενό του που τιτλοφορείται «Γιατί δεν θα πάω στο Pride» εξηγεί- υποτίθεται- στον φίλο του τον Νίκο:
«Καλέ μου φίλε, σ’ αγαπώ. Αλλά δεν θα μπορέσω να έρθω. Πρώτα και κύρια, γιατί το Pride δεν με εκφράζει, αφού δεν νιώθω καθόλου γκέι. Όχι, όχι, μη με παρεξηγείς. Είμαι κι εγώ ομοφυλόφιλος, όσο κι εσύ. 100%. Αλλά γκέι δεν είμαι. Ούτε γκέι, ούτε μπάι, ούτε κουήρ, ούτε τρανς.
Γιατί βλέπεις, γκέι δεν είναι απλά αυτός που έτυχε να έλκεται από το ίδιο φύλο. Είναι αυτός που ένα τυχαίο γεγονός το παίρνει και το κάνει λαϊφστάιλ, αυτός που επιλέγει να ακολουθήσει τις έλξεις του και να τις κάνει προσδιοριστικό στοιχείο της ταυτότητάς του. Δεν θυμάμαι -διόρθωσέ με άμα κάνω λάθος- να ένιωσα ποτέ έτσι και πάνε χρόνια που δεν χρησιμοποιώ πια αυτή την λέξη για να μιλήσω για το σεξουαλικό μου προσανατολισμό».
