Εκ νέου καθορισμός Λατομικής Ζώνης στον Άραξο μετά 14 χρόνια παρατάσεων!

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΗΣ ΟΙΚΙΠΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Δ. ΕΛΛΑΔΑΣ

Στο καλάθι των αχρήστων πετάγονται για μια ακόμη φορά οι περιβαλλοντικές αξίες και η νομοθεσία που τις διέπει, από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, η οποία δίνει παράταση λειτουργίας στη Λατομική Ζώνη Αράξου, στο όνομα της παραγωγής αδρανών υλικών

Με απόφασή του Αντιπεριφερειάρχη βιώσιμης ανάπτυξης, ενέργειας, χωροταξίας και περιβάλλοντος, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΠΔΕ/ΓΑΕΠ/41249/104) και μετά από 14 χρόνια παρατάσεων που δόθηκαν για την ομαλή αποκατάσταση του τοπίου, καθορίζει εκ νέου Λατομική Περιοχή στα Μαύρα Βουνά Αράξου έκτασης 1207 στρεμμάτων.

Στην απόφαση αναφέρεται ότι η αρμόδια Επιτροπή δεν βρήκε καμιά άλλη κατάλληλη περιοχή, παρότι υπάρχει πλέον δυνατότητα χωροθέτησης, όπως αναφέρεται και στην ίδια την απόφαση, και σε μικρότερες των 1000 μέτρων αποστάσεις από μικρούς ή φθίνοντες οικισμούς.

Η Απόφαση αυτή αγνοεί εντελώς το γεγονός ότι η περιοχή περιβάλλεται από Α΄ Ζώνη Προστασίας της Φύσης του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς, και ότι σύμφωνα με την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη στην οποία βασίστηκε η ίδρυση του Εθνικού Πάρκου, μετά  από μια μεταβατική περίοδο δύο ετών η Λατομική Ζώνη όφειλε να κλείσει ως ασύμβατη με Α΄ Ζώνη προστασίας της Φύσης. Παραβλέπεται επίσης το γεγονός ότι οι νόμοι βάσει των οποίων δίνονταν οι παρατάσεις λειτουργίας προέβλεπαν τον τερματισμό της λειτουργίας της με τη λήξη τους.

Η Οικολογική Κίνηση Πάτρας θεωρώντας ότι η συνέχιση της λατομικής δραστηριότητας στα Μαύρα Βουνά αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα στην ακεραιότητα των βιοτόπων του Εθνικού Πάρκου Κοτυχίου-Στροφυλιάς, άσκησε το δικαίωμα προσφυγής στον Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δ. Ελλάδας, Ιονίου και ζήτησε την ανάκληση της και τον καθορισμό Λατομικής Ζώνης στην Αχαΐα, εκτός προστατευόμενων περιοχών.

Τα Μαύρα Βουνά είναι αναπόσπαστο τμήμα της ποικιλότητας βιοτόπων που συγκροτούν και δίνουν μοναδική περιβαλλοντική αξία στο Εθνικό μας Πάρκο.  Η συνέχιση της «κατεδάφισής» τους είναι απαράδεκτη, λύσεις νόμιμες για τα αδρανή μπορεί και πρέπει να ανευρεθούν, εκτός των προστατευόμενων περιοχών.