Ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που επιχειρούν να κάνουν το γύρο του κόσμου με τα πόδια και ακόμη λιγότεροι όσοι καταφέρνουν να ολοκληρώσουν το ταξίδι.
Στις 21 Μαΐου 2022, ο Τομ Τούρτσιχ, από το Νιου Τζέρσεϊ, έγινε ο 10ος άνθρωπος που κατάφερε αυτό το αξιοσημείωτο κατόρθωμα, ενώ η τετράποδη σύντροφός του Σαβάνα, ήταν ο πρώτος σκύλος που το έκανε.
Το ζευγάρι έγινε δεκτό με μια τεράστια γιορτή κατά την επιστροφή τους. Είχε εξάλλου πετύχει έναν άθλο. Ένα ταξίδι 48.000 χιλιομέτρων που διήρκησε 7 ολόκληρα χρόνια.
«Ήταν πολύ σουρεαλιστικό» λέει ο Τούρτσιχ στο CNN. «Φανταζόμουν πώς θα ήταν το τέλος για πολύ καιρό. Και όταν συνέβη, ήταν πολλοί αυτοί που με περίμεναν στο δρόμο και περπατούσαν μαζί μου. Το κύριο συναίσθημα ήταν απλώς ανακούφιση. Μου είχε γίνει εμμονή για 15 χρόνια και το να μπορέσω επιτέλους να το αφήσω πίσω μου ήταν εκπληκτικό».
Πώς εμπνεύστηκε αυτό το ταξίδι
Η έμπνευση για το ταξίδι προήλθε από μια θλιβερή απώλεια το 2006, όταν η επί πολλά χρόνια φίλη του Αν Μαρί πέθανε σε ατύχημα με τζετ σκι σε ηλικία 17 ετών. «Ο θάνατός της διαμόρφωσε τον χαρακτήρα μου» εξηγεί. «Ήταν πολύ καλύτερος άνθρωπος από μένα. Και κατάλαβα ότι θα πέθαινα μια μέρα και πως αυτό θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Έτσι άρχισα να επαναξιολογώ τα πάντα».
Ο Τούρτσιχ, ο οποίος έχει συγκριθεί με τον Forrest Gump, αποφάσισε πως χρειαζόταν ταξίδια και περιπέτεια στη ζωή του και άρχισε να αναζητά τρόπους που θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Αφού διάβασε για τον Στίβεν Νιούμαν, ο οποίος έχει καταγραφεί από το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες ως ο πρώτος άνθρωπος που έκανε το γύρο του κόσμου με τα πόδια και για τον περιπατητή της περιπέτειας Καρλ Μπούσμπι, ο οποίος κάνει τον γύρο του κόσμου με τα πόδια από το 1998, αποφάσισε να δοκιμάσει κι αυτός την πρόκληση.
Γιατί με τα πόδια και όχι με κάποιον άλλο τρόπο
«Μου φάνηκε πως το περπάτημα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσω τον κόσμο και να βρεθώ σε νέα μέρη» λέει. «Δεν ήθελα απλώς να πάω στο Παρίσι και στο Μάτσου Πίτσου, ήθελα πραγματικά να κατανοήσω τον κόσμο και να δω πώς ζουν οι άνθρωποι μέρα με τη μέρα».
Έτσι, λοιπόν, άρχισε να σχεδιάζει τη διαδρομή, ενώ παράλληλα προσπαθούσε να συγκεντρώσει χρηματοδότηση για το ταξίδι του.
Κατάφερε να αποταμιεύσει αρκετά χρήματα για να αντέξει περίπου δύο χρόνια στο δρόμο, δουλεύοντας το καλοκαίρι όσο ήταν στο πανεπιστήμιο και μετακομίζοντας στο σπίτι των γονιών του μετά την αποφοίτησή του. Ωστόσο, λίγο πριν απ΄οτην αναχώρησή του, ο ιδιοκτήτης μιας τοπικής εταιρείας, της Philadelphia Sign, έμαθε για τα σχέδιά του και αποφάσισε να χρηματοδοτήσει το ταξίδι του. «Έτυχε να γνωρίζει την Αν Μαρί και την οικογένειά της. Και ήθελε απλώς να με στηρίξει όπως μπορούσε».
Το ταξίδι ξεκινά στις 2 Απριλίου 2015
Σχεδόν εννέα χρόνια μετά την γέννηση της ιδέας, ο Τούρτσιχ έκανε το πρώτο βήμα για τον ταξίδι του στη γη με τα πόδια. Ξεκίνησε στις 2 Απριλίου 2015, λίγο πριν από τα 26α γενέθλιά του, σπρώχνοντας ένα βρεφικό καροτσάκι που περιείχε εξοπλισμό πεζοπορίας, έναν υπνόσακο, έναν φορητό υπολογιστή, μια φωτογραφική μηχανή και ένα πλαστικό καφάσι, το οποίο χρησιμοποιούσε για να αποθηκεύει τα τρόφιμά του.
Ο Τούρτσιχ λέει ότι σχεδίασε τη διαδρομή του με δύο σημαντικούς παράγοντες στο μυαλό του – ήθελε να «περάσει από κάθε ήπειρο και να ταξιδέψει με όσο το δυνατόν λιγότερα γραφειοκρατικά προβλήματα». «Σκέφτηκα ότι θα διαρκούσε περίπου 5,5 χρόνια» λέει.
Στη Σικελία
Πριν το ταξίδι, γνώριζε ελάχιστα από πεζοπορία
Τελικά, όλο το ταξίδι κατέληξε να διαρκέσει 7 χρόνια, κυρίως λόγω δύο σημαντικών καθυστερήσεων. Η πρώτη συνέβη όταν ο Τούρτσιχ αρρώστησε από μια ωακτηριακή λοίμωξη, από την οποία χρειάστηκε μήνες για να αναρρώσει και η δεύτερη οφειλόταν στην πανδημία του κορωνοϊού.
Σε πορτοκαλεώνα στη Βαλένθια της Ισπανίας
Αναπόφευκτα, βίωσε διάφορα σκαμπανεβάσματα στην πορεία, όπως το να τον καλέσουν σε τοπικούς γάμους τόσο στην Τουρκία όσο και στο Ουζμπεκιστάν αλλά και να τον απειλήσουν με μαχαίρι ενώ βρισκόταν στον Παναμά.
Η νέα του συνοδός – Ένας σκύλος με το όνομα Σαβάνα
Πριν ξεκινήσει το μεγάλο του ταξίδι, ο Τούρτσιχ είχε ταξιδέψει ελάχιστα ενώ δεν είχε εμπειρία ούτε από πεζοπορία. Στο πρώτο στάδιο του ταξιδιού περπάτησε από το Νιου Τζέρσεϊ μέχρι τον Παναμά. Περίπου 4 μήνες μετά, απέκτησε την συνοδό του, το κουτάβι Σαβάνα, από ένα καταφύγιο ζώων στο Όστιν του Τέξας. Ενώ αρχικά δεν είχε καμία πρόθεση να αποκτήσει σκύλο, ο Τούρτσιχ δυσκολευόταν να χαλαρώσει ιδίως όταν κοιμόταν σε κάμπινγκ, και ξυπνούσε συνεχώς κατά τη διάρκεια της νύχτας πεπεισμένος ως «άκουγε κάτι να κινείται».
Συνειδητοποίησε ότι το να έχει δίπλα του ένα ζώο, που θα μπορούσε να «φυλάει σκοπιά» τη νύχτα, θα έκανε τη διαφορά, και αυτό αποδείχθηκε αληθινό. «Είναι φανταστική» λέει για τη Σαβάνα. «Είναι ωραίο να έχεις κάποιο να μοιράζεσαι στιγμές μαζί του».
Η βακτηριακή λοίμωξη άλλαξε τα σχέδιά του
Μεγάλο μέρος του δεύτερου έτους του ταξιδιού τους πέρασαν περπατώντας από την Μπογκοτά της Κολομβίας μέχρι το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, όπου πήραν πλοίο για την Ανταρκτική. Περίπου σε αυτό το σημείο, ο Τούρτσιχ επέστρεψε για λίγο στην πατρίδα του για να αποκτήσει τα απαραίτητα χαρτιά που απαιτούνταν για να ταξιδέψει στην Ευρώπη με την Σαβάνα. Αφού έφτασαν στην Ευρώπη, το ζευγάρι διέσχισε με τα πόδια την Ιρλανδία και τη Σκωτία, αλλά αναγκάστηκαν αν κάνουν ένα εκτεταμένο διάλειμμα όταν ο Τούρτσιχ αρρώστησε πολύ και δεν μπορούσε να συνεχίσει. «Αναγκάστηκα να πάω στο Λονδίνο» λέει, εξηγώντας πως μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο για εβδομάδες και τελικά επέστρεψε στις ΗΠΑ για να αναρρώσει.
Ο Τούρτσιχ, ο οποίος κατέγραψε το ταξίδι του στο Instagram και στο ιστολόγιό του «The World Walk», συνέχισε από την Κοπεγχάγη τον Μάιο του 2018, αλλά χρειάστηκε χρόνος για να συνέλθει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. «Όταν περπατάς έξω και περνάς όλο αυτό το χρόνο μόνος σου, πρέπει πραγματικά να είσαι καλή παρέα με τον εαυτό σου» εξηγεί. «Υπήρχαν σίγουρα στιγμές που δεν ήμουν σε καλή κατάσταση. Και σκεφτόμουν: ‘Τι κάνω εδώ πέρα; Θα μπορούσα να είμαι με την οικογένειά μου και τους φίλους μου και αντ’ αυτού περπατάω μέσα σε αυτή την κρύα βροχή στη Γερμανία».
Πέρασμα από Αφρική και μετά Ιταλία, Σλοβενία, Ελλάδα και Τουρκία
Αφού ταξίδεψε στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Πορτογαλία, πέρασε στη Βόρεια Αφρική, όπου περπάτησε – πάντα μαζί με τον σκύλο του – στο Μαρόκο, την Αλγερία, όπου είχε αστυνομική συνοδεία – και την Τυνησία.
Ο Τούρτσιχ με την Σαβάνα στην Κορμίστα Σερρών
Από εκεί πέρασαν από την Ιταλία, τη Σλοβενία, την Κροατία, το Μαυροβούνιο, την Αλβανία και την Ελλάδα. Μάλιστα, από την Ελλάδα πέρασε από Θεσσαλονίκη αλλά και Ξάνθη και Καβάλα, και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς την Τουρκία, όπου ο Τούρτσιχ έγινε ο πρώτος ιδιώτης που του επετράπη να διασχίσει τη γέφυρα του Βοσπόρου με τα πόδια.
Στάση για καφέ στη Θεσσαλονίκη
Η πανδημία του κορωνοϊού τους βρήκε στο Αζερμπαϊτζάν
Στη συνέχεια, ταξίδεψαν στη Γεωργία και στο Αζερμπαϊτζάν, την ώρα που χτύπησε η πανδημία. Αυτό σήμαινε ότι αναγκάστηκαν να παραμείνουν στο Αζερμπαϊτζαν για τουλάχιστον 6 μήνες.
Στο Μαρόκο
«Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι να μπορέσουμε να φτάσουμε σε κάποια από τις χώρες της Κεντρικής Ασίας» λέει ο Τούρτσιχ, ο οποίος είχε αρχικά στόχο να ταξιδέψει μέσω Ουζμπεκιστάν, Κιργιζιστάν, Καζακστάν, Μογγολίας, προτού πετάξει στην Αυστραλία και μετά πίσω στις ΗΠΑ. Δυστυχώς, οι αυστηροί ταξιδιωτικοί περιορισμοί που ίσχυαν εκείνη την εποχή σήμαιναν ότι ο Τούρτσιχ έπρεπε να εγκαταλείψει τα σχέδιά του να επισκεφθεί την Αυστραλία και τη Μογγολία – καθώς και οι δύο αυτοί προορισμοί ήταν κλειστοί για τους διεθνείς επισκέπτες για περίπου 2 χρόνια – μαζί με το Καζακστάν.
Ο δρόμος της επιστροφής στην πατρίδα
Αφού διέσχισε με τα πόδια το Κιργιστάν, μια μικρή χώρα της Κεντρικής Ασίας που συνορεύει με την Κίνα, αυτός και η Σαβάνα πέταξαν στο Σιάτλ τον Αύγουστο του 2021 και άρχισαν να παίρνουν το δρόμο για την επιστροφή τους στο Νιου Τζέρσεϊ. Από όλα τα μέρη που διέσχισε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, ο Τούρτσιχ λέει ότι το Γουαϊόμινγκ, η λιγότερο πνυκνοκατοικημένη πολιτεία των ΗΠΑ, ήταν το πιο δύσκολο.
«Είναι ερημικά εκεί έξω» λέει και θυμάται πως αυτός και η Σαβάνα περπατούσαν για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο χωρίς να δουν ούτε ένα κατάστημα, ούτε καν έναν άνθρωπο, προτού τελικά συναντήσουν ένα μικροσκοπικό βενζινάδικο. «Αυτό με αιφνιδίασε εντελώς. Επέστρεψα στις ΗΠΑ και σκέφτηκα: ‘Είμαι πίσω στο σπίτι μου. Εδώ είναι όλα ανεπτυγμένα. Αλλά θα μπορούσα κάλλιστα να ήμουν στις ερήμους της Χιλής ή του Περού».
Διέσχισε συνολικά 6 ηπείρους και 38 χώρες – Περπατούσαν περίπου 29-38 χιλιόμετρα την ημέρα
Κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου ταξιδιού τους, το ζευγάρι διέσχισε μαζί έξι ηπείρους και 38 χώρες, περνώντας τις περισσότερες νύχτες σε κάμπινγκ.
Τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες θέτουν ως απαιτήσεις για έναν περίπλου με τα πόδια τη διάσχιση 18.000 μιλίων (περίπου 30.000 χιλιομέτρων) και τη διάσχιση τεσσάρων ηπείρων – στόχος που ξεπέρασε ο Τούρτσιχ. Σε μια μέση μέρα, αυτός και ο πιστός του σκύλος περπατούσαν περίπου 29 έως 38 χιλιόμετρα. «Το θέμα με τη Σαβάνα ήταν ότι είχε πολύ περισσότερη ενέργεια από μένα, πάντα. Υπήρχαν φορές που περνούσαμε μέσα από την έρημο και εγώ κατέρρεα στο τέλος της ημέρας ενώ εκείνη ερχόταν με ένα ξύλο και ήθελε να παίξουμε».
Μόλις επέστρεψαν στο έδαφος των ΗΠΑ, ο Τούρτσιχ ήταν πιο ανυπόμονος από ποτέ να ολοκληρώσει το μακρύ ταξίδι του και αν επιστρέψει στην κανονική του ζωή. «Επτά χρόνια είναι πολύς καιρός» λέει. «Μόλις το τέλος ήταν ορατό, ανυπομονούσα να επιστρέψω. Ήθελα να κάνω ξανά παρέα με τους φίλους μου και την οικογένειά μου και να μην πακετάρω τη σκηνή μου κάθε πρωί».
Τα όνειρά του τώρα που το ταξίδι τελείωσε
Τώρα που επέστρεψε στη γενέτειρά του, ο Τούρτσιχ απολαμβάνει την οικογένεια και τους φίλους του, καθώς και την σύντροφό του, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια του τελευταίου τμήματος του ταξιδιού. Αν και θα ήθελε πολύ να πάει στη Μογγολία, ένα από τα μέρη στα οποία δεν μπόρεσε να ταξιδέψει λόγω των περιορισμών του κορωνοϊού, κάποια στιγμή, δεν έχει σκοπό να πάρει μαζί του την Σαβάνα.
Προς το παρόν, έχει επικεντρωθεί στη συγγραφή των απομνημονευμάτων του από το ταξίδι, ενώ η Σαβάνα προσαρμόζεται στο να βρίσκεται συνεχώς σε ένα μέρος. «Ο μπαμπάς μου την πηγαίνει κάθε πρωί για ένα περίπατο περίπου 6 χιλιομέτρων γύρω από το ποτάμι» λέει. «Έτσι, βγάζει λίγη από την ενέργειά της. Επιστρέφει, πηδάει στον καναπέ και παίρνει έναν υπνάκο. Φαίνεται αρκετά ικανοποιημένη εδώ».
Όταν το ρωτούν αν θέλει να επιστρέψει στο δρόμο, απαντά πως δεν έχει σχέδια να πάει πουθενά για πολύ καιρό. «Θέλω να απολαύσω τη ζωή μου χωρίς να περπατάω. Θέλω απλώς να βρίσκομαι σε ένα μέρος και να μπω σε έναν ρυθμό».
Πηγή: www.iefimerida.gr
