Μόνο οργή μπορεί να νιώσει κανείς με τη στάση της δημοτικής αρχής απέναντι στο κρίσιμο ζήτημα της τύχης του Τ.Ε.Ι. Αμαλιάδας.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια άφηνε εγγεγραμμένα κονδύλια 7 εκατομμυρίων ευρώ να κοιμούνται στο συρτάρι.
Χρήματα που είχαμε εξασφαλίσει για τη συμπλήρωση των υποδομών, την κτιριακή επέκταση, την κατασκευή εστιατορίου και εστίας, χρήματα που θα κατοχύρωναν τη λειτουργία του τμήματος.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια δεν αξιώθηκε να κατασκευάσει τον περιφερειακό δρόμο, στην επέκταση του σχεδίου πόλης, για την πρόσβαση στο Τ.Ε.Ι. Ακόμα και τον περιβάλλοντα χώρο τον άφησε σε απόλυτη εγκατάλειψη.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια αμέλησε να αξιοποιήσει τις εγκαταστάσεις του ΕΘΙΑΓΕ για την ανάπτυξη όλων των κατευθύνσεων του τμήματος.
Τον τελευταίο χρόνο παρακολουθεί άπρακτος τις διεργασίες για την επικείμενη μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αγνοεί τον κίνδυνο; Δε θέλει; Δε μπορεί;
Αγνοεί τις επίμονες οχλήσεις μας για εγρήγορση και κινητοποίηση για την υπεράσπιση της λειτουργίας του Ιδρύματος.
Τώρα, μετά από τέσσερα χρόνια αδράνειας και προκλητικής απαξίωσης βρίσκεται για μια ακόμη φορά πίσω από τις εξελίξεις, να επαιτεί κατόπιν εορτής συνάντηση με τον Υπουργό και να «τρώει πόρτα».
Η ίδρυση του τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων στην Αμαλιάδα είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα για ολόκληρη την Ηλεία και τον αγροτικό κόσμο, ένα αίτημα δεκαετιών που πραγματοποιήθηκε το 2013 μετά από μεγάλους και επίμονους αγώνες και κινητοποιήσεις.
Είναι αυτό που κάθε δημοτική αρχή θα έπρεπε κατά προτεραιότητα να υπερασπίζεται και να διαφυλάττει ως κόρην οφθαλμού.
Αντί για δυναμικές πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη και την αναβάθμιση του τμήματος, ακούμε για ακόμη μια φορά από το δήμαρχο ότι … φταίνε οι βουλευτές, φταίει η κρίση, τα κόμματα, ο καιρός. Μόνο αυτός δε φταίει!…
Επί τέλους: Το Τ.Ε.Ι. κινδυνεύει, το Νοσοκομείο υποβαθμίζεται, οι Υπηρεσίες και οι δομές διαλύονται, ο δήμος βουλιάζει σε τέλμα.
Πόσα ακόμη πρέπει να χάσουμε;
