Η μεγαλύτερη υπερπανσέληνος για φέτος καταγράφηκε την Τετάρτη ενώ είχε αρχίσει να γίνεται ορατή στη Γη από το βράδυ της Τρίτης.
Η πανσέληνος έφθασε στην κορύφωση της λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης αλλά λίγες ώρες νωρίτερα, η Σελήνη βρέθηκε στην κοντινότερη απόσταση της από τη Γη (357.311 χιλιόμετρα).



Καθώς η ελλειπτική τροχιά του φεγγαριού γύρω από τη Γη αυξομειώνει την απόσταση μεταξύ των σωμάτων, υπερ-πανσέληνος συμβαίνει όταν η πανσέληνος συμπίπτει χρονικά με μια πολύ κοντινή προσέγγιση της Σελήνης.

Η ολική έκλειψη, η πρώτη μετά από τον Ιανουάριο του 2019, συμβαίνει όταν η Σελήνη περνάει ολόκληρη μέσω της σκιάς της Γης και το φεγγάρι παίρνει έτσι μια πιο σκούρα κοκκινωπή ή «ματωμένη» απόχρωση.

Η ολική έκλειψη της 26ης Μαΐου ήταν ορατή μόνο από τον Ειρηνικό Ωκεανό και τμήματα της Ανατολικής Ασίας, Ιαπωνίας, Αυστραλίας-Νέας Ζηλανδίας, Κεντρικής, Νότιας και Βορειοδυτικής Αμερικής, σύμφωνα με τη NASA.
