Νέα αγρότισσα στη Ροδιά Ηλείας εξομολογείται:«Aγωνίζομαι και δεν το βάζω κάτω»

 

 

Η Δήμητρα Νικολάου μιλά για την δύσκολη καθημερινότητα στις καλλιέργειες, στη λαϊκή αγορά, αλλά και στην κτηνοτροφία.

Η Δήμητρα Νικολάου είναι μία νέα αγρότισσα από την Ροδιά της Ηλείας που έχει ενταχθεί το πρόγραμμα εγκατάστασης ενίσχυσης νέων γεωργών και καθημερινά δίνει το αγώνα της, χωρίς να χάνει την αισιοδοξία της.

Σύζυγος, μητέρα ενός παιδιού και έγκυος στο δεύτερο παιδί της, δεν πτοείται από τις δυσκολίες και όπως λέει χαρακτηριστικά στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο, «δεν το βάζω κάτω, γιατί θέλω να ζήσω αξιοπρεπώς με την οικογένειά μου, να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και να σπουδάσουν».

Η Δήμητρα Νικολάου μίλησε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ για την δύσκολη καθημερινότητα στις καλλιέργειες, στη λαϊκή αγορά, αλλά και στην κτηνοτροφία.

«Είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν νέο άνθρωπο να ασχοληθεί σήμερα με τον πρωτογενή τομέα, γιατί πλέον οι εποχές δεν είναι όπως παλαιοτέρα. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά και τα έξοδα είναι πάρα πολλά, ενώ ακόμα δεν μας έχουν καταβληθεί όλα τα χρήματα από το πρόγραμμα» λέει η Δήμητρα Νικολάου, τονίζοντας ταυτόχρονα την απόφασή της να συνεχίσει δυναμικά: «Είμαι από μία οικογένεια που ασχολείται με τη γεωργία και έχω μεγαλώσει μέσα στα χωράφια, για αυτό και προσπαθούμε να το παλέψουμε όσο μπορούμε».

Παρά τις δυσκολίες, η Δήμητρα Νικολάου ξεκαθαρίζει ότι δεν θα έφευγε ποτέ για το εξωτερικό:

«Δεν θα το έκανα ποτέ, γιατί θεωρώ ότι είναι σαν να καταθέτεις τα όπλα. Πρέπει να μείνεις, να αγωνιστείς, να κάνεις κάτι που θέλεις και να το αγαπάς».

Όσον αφορά τον καθημερινό αγώνα που δίνει μαζί με την οικογένειά της τονίζει: «Δεν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι, αλλά να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Ούτε να χρωστάμε, ούτε να πεινάμε. Θέλουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και να τα βοηθήσουμε, ώστε σπουδάσουν».

Εκφράζοντας την αποφασιστικότητά της, αλλά και την αισιοδοξία της, λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι «δεν το βάζω κάτω, γιατί αν το είχα κάνει, δεν θα τα είχα καταφέρει μέχρι σήμερα» και εξηγεί: «Έχω πάρει χρήματα από το πρόγραμμα, αλλά οι καλλιέργειες μου και τα χωράφια μού έχουν ήδη στοιχίσει κάποια χρήματα». Περιγράφοντας την καθημερινότητά της, λέει ότι«ξεκινάμε από νωρίς το πρωί πηγαίνοντας στη λαϊκή αγορά και επιστρέφουμε το μεσημέρι στα χωράφια για την συγκομιδή προϊόντων που καλλιεργούμε, τα οποία θα διαθέσουμε την επόμενη ημέρα στη λαϊκή. Ταυτόχρονα πρέπει να φροντίσουμε και τα πρόβατα».

Σε αυτή την καθημερινή προσπάθεια η Δήμητρα Νικολάου λέει ότι «έχω πολύτιμη βοήθεια και από τον σύζυγό μου και από τους γονείς μου και όλοι μαζί το παλεύουμε».

Κλείνοντας, η Δήμητρα Νικολάου σημειώνει ότι «χρειαζόμαστε βοήθεια από την πολιτεία» και φέρνει ως παράδειγμα την περίπτωση του ΕΛΓΑ: «Μου ζητούν να πληρώσω 500 ευρώ το χρόνο για μια καλλιέργεια που δεν έχει αποφέρει ακόμη, ενώ αν προκληθεί ζημιά, θα μου πουν ότι δεν δικαιούμαι αποζημίωσης, διότι δεν είναι καρποφόρα».