Οι μαθητές στο Χάρκοβο, στην ανατολική Ουκρανία, μαθαίνουν πώς είναι τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα εκρηκτικά, ενώ κάνουν επίσης ασκήσεις εκκένωσης και χορήγησης πρώτων βοηθειών, καθώς η Ουκρανία προετοιμάζεται για μια πιθανή μεγάλη επίθεση του ρωσικού στρατού.
Η πόλη απέχει μόλις 40 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Ρωσία και έχει πολλά εργοστάσια κατασκευής αρμάτων, αεροσκαφών και αγροτικών μηχανημάτων.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει δηλώσει ότι θα μπορούσε να γίνει στόχος για τους Ρώσους αλλά ο εκπρόσωπός του διευκρίνισε ότι μιλούσε υποθετικά.
Η Ρωσία διαψεύδει ότι σχεδιάζει να εισβάλει στην Ουκρανία, όμως οι τοπικές αρχές δεν το διακινδυνεύουν, ιδίως μετά την αναγνώριση των δύο αυτονομιστικών επαρχιών του Ντονμπάς από τη Μόσχα.
«Αρχίσαμε να κάνουμε συχνότερα ασκήσεις στα παιδιά, για να αποφύγουμε καταστάσεις κατά τις οποίες μικρά παιδιά τραυματίζονται ή, Θεός φυλάξει, σκοτώνονται» είπε ο ειδικός σε θέματα πολιτικής άμυνας, Αλεξάντρ Σέβτσουκ. «Τα αφήνουμε να δοκιμάζουν τις στολές μας, τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα κράνη μας. Τους δείχνουμε πώς μπορεί να μοιάζουν οι εκρηκτικοί μηχανισμοί, ώστε να έχουν κάποια εικόνα του τι μπορεί να τους συμβεί».
Ένας μαθητής, ο Ναζάρ, είπε: «Είναι πολύ επίκαιρη (η άσκηση), δεδομένης της κατάστασης μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Και ναι, είναι πολύ, πολύ τρομακτικό».
«Τρέμουν» οι Ουκρανοί που ζουν στα σύνορα με τη Ρωσία
Η Ζόγια, μια συνταξιούχος, κρύβεται κάτω από τη σκάλα, τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης, την ώρα που εκρήξεις ακούγονται κοντά στο σπίτι της, στη γραμμή του μετώπου, στην ανατολική Ουκρανία, λίγες ώρες αφότου η Ρωσία ανακοίνωσε ότι θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ.
«Γύρω στις 5 το πρωί ήμουν στο σπίτι και κατευθυνόμουν από το καθιστικό στην κουζίνα. Όταν έπεσε (σ.σ. το βλήμα), όλα τραντάζονταν, τζάμια πετούσαν στον αέρα. Κρύφτηκα κάτω από τη σκάλα, ήταν φριχτό, απλώς φριχτό», είπε η 68χρονη γυναίκα.
Στην ερώτηση τι πιστεύει για την απόφαση του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, η Ζόγια σηκώνει τις ώμους: «Δεν περιμένω τίποτα καλό… Είμαι τόσο κουρασμένη… Εδώ και οκτώ χρόνια δεν ζούμε, απλώς υπάρχουμε».
Η πόλη όπου ζει, το Νοβολουχάνσκε, βρίσκεται στην περιοχή του Ντονέτσκ, όμως έξω από την αυτοανακηρυχθείσα «Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ» που μαζί με το γειτονικό Λουχάνσκ αναγνωρίστηκαν από τον Πούτιν ως ανεξάρτητα κράτη. Οι δυνάμεις της ουκρανικής κυβέρνησης ανακατέλαβαν την πόλη αυτή από τους φιλορώσους αυτονομιστές το 2017, αλλά οι συγκρούσεις που ξεκίνησαν το 2014 συνεχίστηκαν, με σοβαρές συνέπειες για τους κατοίκους που, παγιδευμένοι στα σπίτια τους, δεν έχουν πού να πάνε.
Στρατιώτες που περιπολούν στα ορύγματα φοβούνται ότι οι αυτονομιστές, οι οποίοι τώρα στηρίζονται από τους Ρώσους στρατιώτες που αναμένεται να φτάσουν πολύ σύντομα στην περιοχή, θα επιχειρήσουν να καταλάβουν ξανά το Νοβολουχάνσκε και τη γύρω περιοχή. «Είμαστε έτοιμοι να σταματήσουμε μια εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας (…) Δεν ξέρω πόσο μεγάλη θα είναι η κλίμακα, εξαρτάται από το πόσο μεγάλος θα είναι ο στρατός», είπε ένας από αυτούς, ο Αλεξέι.
Ένας άλλος στρατιώτης, ο Αλεξάντρ Ριάμποφ, ανησυχεί ότι οι αυτονομιστές θα επιχειρήσουν να καταλάβουν εκείνες τις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ που, όπως το Νοβολουχάνσκε, ελέγχονται από τις ουκρανικές δυνάμεις. «Αυτή η πιθανότητα με ανησυχεί, θα γίνονταν διαφιλονικούμενα εδάφη και η Ουκρανία θα πρέπει να τα υπερασπιστεί με στρατιωτικά μέσα», εξήγησε.
Ένας άλλος συνταξιούχος, ο Αλεξέι, δεν έχει πολλές ελπίδες για ειρήνη. «Ανησυχώ πολύ. Από αυτήν την κατάσταση, δεν μπορούμε να περιμένουμε να βγει τίποτα καλό», εξήγησε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
