Σήμερα γιορτάζουν οι Γεώργιοι και οι Γεωργίες, ωστόσο πολλοί απορούν επειδή φέτος η γιορτή μετακινήθηκε από τις 23 Απριλίου. Ποιος ήταν ο Αγιος Γεώργιος του οποίου η μνήμη τιμάται σήμερα και γιατί έγινε κινητή η γιορτή του;
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, παρόλο που το εορτολόγιο περιλαμβάνει περισσότερες από 50 μορφές με το όνομα Γεώργιος, ο άγιος που εορτάζεται επίσημα είναι ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος.
Ο Άγιος Γεώργιος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα. Καταγόταν από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα την Καππαδοκία και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.
Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει την χριστιανική του πίστη προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού, επειδή κατείχε μεγάλο αξίωμα και ήταν αγαπημένος του.
Αρχικά του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε τον υπέβαλε σε μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, από όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά ζωντανό.
Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά τον υπολογισμό του χριστιανού ιστορικού και απολογητή Αγίου Ευσεβίου, η ημέρα αυτή αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου του Πάσχα. Οι χριστιανοί πήραν το λείψανό του και το έθαψαν μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, ο πιστός υπηρέτης του Γεωργίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του, παρέλαβε το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του και τα μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, οι Σταυροφόροι τα μετέφεραν στη Δύση.
Η πιο γνωστή απεικόνιση του Αγίου είναι εκείνη που σκοτώνει το δράκο, ο οποίος φρουρούσε το νερό μιας πηγής στη Λιβύη και δεν άφηνε τους κατοίκους να πιουν νερό αν δεν του έδιναν να φάει κάποιον συγχωριανό τους τον οποίο οι κάτοικοι διάλεγαν με κλήρο. Κάποτε ωστόσο, ο κλήρος έπεσε και στη βασιλοπούλα, την οποία έσωσε ένας νεαρός αξιωματικός πάνω στο άλογό του, φονεύοντας το δράκο με το κοντάρι του.
Ως στρατιωτικός άγιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Ελληνικού Στρατού Ξηράς, ενώ γιορτάζεται και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, αφού ήταν ο Άγιος των Σταυροφόρων και ακόμα και στις μέρες μας είναι ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας.
Παράλληλα, ο Αϊ-Γιώργης συνδέεται και με τη γεωργία αφού το όνομά του προέρχεται από το ουσιαστικό «γεώργιον» (=καλλιεργήσιμο) και η γιορτή του σηματοδοτεί την αρχή της Άνοιξης.
Ωστόσο, κάποιες χρονιές η γιορτή του μετακινείται όταν πέφτει πριν από το Πάσχα και γιορτάζεται τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, για το λόγο ότι τα εκκλησιαστικά τροπάρια του Αγίου Γεωργίου περιέχουν αναστάσιμα λόγια που δεν είναι δυνατό να ψαλλούν πριν από την Ανάσταση.
πηγή:www.crashonline.gr
