Πύργος, Ηλεία – Οι τίτλοι τέλους έπεσαν και επίσημα. Με ένα λιτό, εμπιστευτικό έγγραφο του Γενικού Επιτελείου Στρατού, η Σχολή Εκπαίδευσης Τεχνιτών Τηλεπικοινωνίας (ΣΕΤΤΗΛ) του Πύργου, μετά από 53 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας και προσφοράς, διαλύεται και ενσωματώνεται στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεχνικού (ΚΕΤΧ) στην Πάτρα. Η απόφαση αυτή δεν συνιστά απλώς μια επιχειρησιακή αναδιάρθρωση του στρατεύματος, αλλά αποτελεί ένα ακόμη οδυνηρό επεισόδιο στο μακρύ σίριαλ της διαχρονικής απαξίωσης και αποψίλωσης του νομού Ηλείας.
Το στρατόπεδο «ΤΧΗ (ΠΖ) ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ», ένα τοπόσημο για την πόλη του Πύργου, σύντομα θα σιγήσει. Το προσωπικό, στρατιωτικό και πολιτικό, βρίσκεται ήδη στη διαδικασία να πακετάρει δεκαετίες ιστορίας, γνώσης και εξοπλισμού. Ωστόσο, πέρα από τη συναισθηματική φόρτιση, κυριαρχεί η αγωνία και η αβεβαιότητα. Παρά τις πρόσφατες προφορικές διαβεβαιώσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, κ. Νίκου Δένδια, για μετακίνηση του προσωπικού στην 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα, καμία επίσημη υπηρεσιακή ενημέρωση δεν έχει φτάσει στους εργαζόμενους, αφήνοντάς τους μετέωρους για το επαγγελματικό τους μέλλον.
Μια Υποδομή-Φιλέτο σε Αναμονή
Η κυβερνητική δέσμευση ότι οι εγκαταστάσεις – μια τεράστια έκταση 100 περίπου στρεμμάτων με κτιριακές υποδομές που αγγίζουν τα 10.000 τ.μ. – θα παραχωρηθούν στην τοπική κοινωνία για αξιοποίηση, γεννά μια γλυκόπικρη ελπίδα. Με δύο αμφιθέατρα, δεκάδες αίθουσες διδασκαλίας, πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια, γήπεδα και όλες τις απαραίτητες υποδομές, το στρατόπεδο αποτελεί έναν ανεκτίμητο πνεύμονα που θα μπορούσε να μεταμορφώσει την πόλη. Ο Δήμος Πύργου έχει ήδη καταθέσει τις προτάσεις του.
Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, παραμένει: Θα βρεθούν οι πόροι, η πολιτική βούληση και η ταχύτητα για την άμεση αξιοποίησή τους, ή το στρατόπεδο «ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ» θα μετατραπεί σε ένα ακόμη κουφάρι, ένα μνημείο της εγκατάλειψης, όπως τόσα άλλα στην ελληνική περιφέρεια;
Το Χρονικό μιας Προαναγγελθείσας Απώλειας
Το κλείσιμο της ΣΕΤΤΗΛ δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Εγγράφεται σε μια μακρά αλυσίδα αποδυνάμωσης του νομού. Είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη ότι η Ηλεία, μια περιοχή με τεράστιες δυνατότητες και ιστορία, αντιμετωπίζεται συστηματικά ως «φτωχός συγγενής» από το κεντρικό κράτος.
Κάθε τέτοια απόφαση, που λαμβάνεται σε γραφεία στην Αθήνα, δεν αφαιρεί απλώς μια στρατιωτική μονάδα. Αφαιρεί θέσεις εργασίας, μειώνει την τοπική οικονομική δραστηριότητα που τροφοδοτούσε η λειτουργία της Σχολής, και κυρίως, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στους νέους: «αναζητήστε το μέλλον σας αλλού». Είναι η ίδια αίσθηση απαξίωσης που νιώθουν οι πολίτες όταν βλέπουν τις ελλείψεις στα νοσοκομεία, την υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών και την απουσία μεγάλων αναπτυξιακών έργων.
Ο Πύργος και η Ηλεία θρηνούν σήμερα όχι απλώς για ένα στρατόπεδο που κλείνει, αλλά για την αίσθηση ότι για άλλη μια φορά μένουν πίσω στις εξελίξεις, θύματα αποφάσεων που λαμβάνονται «κεντρικά», μακριά από τις ανάγκες και τις αγωνίες της τοπικής κοινωνίας. Η παράδοση των κτιρίων είναι μια ευκαιρία, αλλά και μια πρόκληση. Το στοίχημα τώρα είναι η τοπική κοινωνία, με τη στήριξη της Πολιτείας, να μετατρέψει αυτό το σύμβολο απώλειας σε εφαλτήριο για μια νέα αρχή. Αν δεν το κάνει, το κενό που αφήνει η ΣΕΤΤΗΛ θα παραμείνει μια ανοιχτή πληγή στον χάρτη της Ηλείας.
