Σάββατο βράδυ. Μια βόλτα στην Αθήνα και μπορεί κάποιος να παρατηρήσει πολύ εύκολα ότι κάτι έχει αλλάξει. Ο αντικαπνιστικός νόμος εφαρμόζεται κανονικά και η εστίαση στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα γίνεται άκαπνη.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης η νομοθεσία τηρείται ευλαβικά για περισσότερα από 15 χρόνια. Στην Ελλάδα ξεκίνησε να εφαρμόζεται πριν από λίγες ημέρες, εν μέσω διαμαρτυριών από την πλευρά των καπνιστών. Οσοι δεν καπνίζουν, ωστόσο, υποδέχθηκαν τα νέα με ένα αίσθημα ανακούφισης.
Στα μαγαζιά η καθαρή ατμόσφαιρα είναι πλέον μονόδρομος. Τα μικρά αυτοσχέδια τασάκια αποτελούν παρελθόν, όπως και ο καπνός στα μαλλιά την επόμενη ημέρα. Η νέα τάξη πραγμάτων θέλει τον καπνιστή να βρίσκεται μέσα στα μαγαζιά, να τρώει, να πίνει, αλλά να απολαμβάνει το τσιγάρο του έξω από αυτά. Κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού στην πρωτεύουσα βλέπουμε να αναπτύσσεται ραγδαία το φαινόμενο του smirting….
Εξηγώντας την μετάβασή του από το τσιγάρο στο πούρο, ο θεριακλής Τζακ Νίκολσον είχε πει ότι ο μόνος τρόπος να κόψεις μια συνήθεια είναι να την αντικαταστήσεις με μια καλύτερη (!). Με όλη την παραδοξότητα που την διακρίνει αυτή η φράση εμπεριέχει μια αλήθεια.
Οι εποχές αλλάζουν, η πολιτική ορθότητα επίσης. Κάτι που ήταν cool στα 50s και τα 60s σήμερα έχει αποδειχθεί ότι μειώνει το προσδόκιμο ζωής, καταστρέφοντας την ποιότητά της. Η δεκαετία που διανύουμε μας αποχαιρετά με έναν νόμο που -πολύ σωστά- απαγορεύει το κάπνισμα παντού, στα εστιατόρια, στα αυτοκίνητα (αν υπάρχει παιδί κάτω των 12 ετών) στα μπαρ, στα καφέ, παντού.
Μια νομοθεσία που τηρείται ευλαβικά στην υπόλοιπη Ευρώπη για πάνω από 15 χρόνια, έρχεται εν μέσω διαμαρτυριών και στη χώρα μας και γίνεται πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, ευφάνταστοι τίτλοι στον ηλεκτρονικό τύπο και στις εφημερίδες και βιτριολικές ατάκες στα ραδιόφωνα. Και ανάλογα ποιο δόγμα ασπάζεται ο καθείς (των καπνιστών ή των μη) θα γράψει και την εξυπνάδα του σε 140 χαρακτήρες να πάνε κάτω τα φαρμάκια.
Το γεγονός όμως είναι ένα. Τα άκαπνα μαγαζιά είναι πλέον μονόδρομος. Τα μικρά αυτοσχέδια τασάκια-κουβαδάκια με βρεγμένο βαμβάκι στον πάτο τους αποτελούν παρελθόν, όπως και ο καπνός στα μαλλιά την επόμενη ημέρα το πρωί. Καθαρά τραπέζια, ακόμα πιο καθαρή ατμόσφαιρα (και πνευμόνια), είναι η νέα τάξη πραγμάτων.
Κι αν νομίζετε ότι είστε οι ριγμένοι της υπόθεσης και τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει από όλο αυτό (και απευθύνομαι στους καπνιστές) ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε.
Αυτό τουλάχιστον παρατηρήσαμε κατά την βραδινή έξοδο του ΣΚ στα μπαρ της Αθήνας. Οι Αθηναίοι -όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες- έρχονται αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα που ονομάζεται smirting. Λέξη σύνθετη, προέρχεται από το smoking και το flirting. Άκα, καπνίζω και φλερτάρω με τους διπλανούς μου. Και πώς να μην φλερτάρεις άλλωστε, αφού οι έξυπνοι μαγαζάτορες, δημιούργησαν γωνιές έξω από τα καταστήματά τους -κάποιες μάλιστα θερμαινόμενες- τοποθέτησαν τραπεζάκια και μαξιλάρες και πριμοδότησαν ένα απλό τσιγάρο με τα benefits μιας επιτυχημένης εξόδου. Οι ψυχολόγοι μάλιστα αναφέρουν ότι όταν οι άνθρωποι βρίσκονται μαζί με άλλους εξοστρακισμένοι σε μια αρνητική κατάσταση, η αυτοπεποίθησή τους τονώνεται περισσότερο από ό,τι σε φυσιολογικές συνθήκες. Αυτό πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις και μπορεί να ξυπνήσει ακόμη και στις πεταλούδες που βρίσκονται σε λήθαργο στο στομάχι σας.
Το smirting ξεκίνησε αρχικά από την Ιρλανδία τον Ιανουάριο του 2004 με την καθολική απαγόρευση (ναι από τότε υπάρχει στην Ιρλανδία). Οι επιχειρηματίες που είχαν τις παμπ και τα μπαρ δημιούργησαν μικρούς εξωτερικούς χώρους για τους καπνιστές. Εκεί ήταν πολύ εύκολο να γνωριστούν μεταξύ τους, να πιάσουν κουβέντα και γενικά να έρθουν πιο κοντά από ό,τι αν βρίσκονταν με τις παρέες τους μέσα στο μπαρ.
Σήμερα, που το φλερτ είναι είδος προς εξαφάνιση στην Ελλάδα, το smirting αποτελεί την τέλεια αφορμή να μην ανάψετε ποτέ ξανά το τσιγάρο σας μέσα. Ένας αναπτήρας, η αμηχανία της εξορίας, ένα τασάκι, είναι η μόνο η αρχή. Για τα υπόλοιπα, βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει.
πηγή:https://www.bovary.gr/
