SOS εκπέμπει το νεοκλασικό οίκημα των Υπνωτηρίων του ΟΣΕ, που κλείνει στα σωθικά του την ιστορία του σιδηροδρόμου της πόλης!
Ένα ενδιαφέρον ζήτημα που προβληματίζει, αρκετά χρόνια την τοπική κοινωνία, εία αυτό των υπνωτηρίων του ΣΠΚ.
Διαβάζουμε από την ανάρτηση της κας Κατερίνας Αναγνωστοπούλου-Σωτηροπούλου στο facebook:
“Μήπως η νέα δημοτική αρχή θα πρέπει να δρομολογήσει το θέμα της ανακαίνισής του;
Η ίδρυση του σιδηροδρόμου Πύργου – Κατακόλου (ΣΠΚ) συνοδεύθηκε από την ανέγερση σταθμού πλησίον του κέντρου του Πύργου (1881).
Τα παλιά «υπνωτήρια του ΟΣΕ», ένα ιστορικό νεοκλασικό κτήριο βρίσκεται στην οδό Τάκη Πετροπούλου, στο πάρκο ΣΠΚ.
Κύρια χαρακτηριστικά του είναι τα πολλά ανοίγματα στο ισόγειο και στον όροφο, συμμετρικά ως προς τον κεντρικό του άξονα. Στο ισόγειο διακρίνονται τα τοξωτά παράθυρα και στον όροφο τα ορθογώνια. Η κύρια είσοδος σηματοδοτείται από το επιβλητικό αέτωμα. Στις δύο κύριες όψεις ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα περίτεχνα κιγκλιδώματα στους εξώστες.
Το κτήριο αυτό, ίσως σχεδιασμένο από τον Τσίλλερ, στα σπλάχνα του κρύβει την ιστορία του σιδηροδρόμου, που είναι άρρηκτα δεμένη με την ιστορία της ακμής της σταφίδας στον τόπο μας.
Η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή στην Ελλάδα εκτός Αττικής, εγκαινιάστηκε το 1883 και συνέδεε τον Πύργο με το λιμάνι του το Κατάκολο. Ο λόγος αυτής της κατασκευής σχετιζόταν με την ανάγκη να συνδεθεί ο Πύργος με το επίνειό του, προκειμένου να διευκολυνθούν οι εξαγωγές της σταφίδας, του «μαύρου χρυσού», που γνώριζε τότε μεγάλες δόξες!
Το κτήριο αυτό απετέλεσε εκείνη την εποχή τον πρώτο σιδηροδρομικό σταθμό του Πύργου από τον οποίο ξεκινούσε η σιδηροδρομική γραμμή με προορισμό το Κατάκολο.
Μέσα στο κτήριο υπήρχαν τα εκδοτήρια των εισιτηρίων και παγκάκια. Εδώ κοιμόνταν και όσοι υπάλληλοι είχαν κάποιο νυχτερινό δρομολόγιο. Πλησίον του σταθμού βρίσκονταν και οι αποθήκες του ΑΣΟ, απ’ όπου φορτωνόταν η σταφίδα στους συρμούς.
Τόσο στον Πύργο όσο και στο Κατάκολο η γραμμή διείσδυε σαν τραμ μέσα στους οικισμούς για να φτάσει στους δυο σταθμούς. Η γραμμή ακολουθούσε τη σημερινή οδό ΣΠΚ και στο ύψος του Μανωλοπούλειου ακολουθούσε τη σημερινή πορεία.
Σήμερα, αυτό το στολίδι της πόλης, λαβωμένο από σεισμούς, βανδαλισμούς και μια φωτιά που σχεδόν κατέστρεψε τα σωθικά του στο ισόγειο του κτιρίου, κινδυνεύει να καταρρεύσει και αυτό όπως πολλά ιστορικά κτήρια του Πύργου και στέλνει SOS για την σωτηρία του.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξε ωστόσο ενδιαφέρον από τις δημοτικές αρχές για την διάσωση και την ανακαίνισή του.
Έγιναν μελέτες επί μελετών, δήμαρχοι ήρθαν κι έφυγαν, το 2011 το έργο δημοπρατήθηκε με χρηματοδότηση περίπου 1,4 εκ, ευρώ με την ένταξή του στο ΤΑΣ, υπεγράφη και σύμβαση με τον εργολάβο, ωστόσο το έργο δεν προχώρησε γιατί «κόλλησε» στην Αρχαιολογική Υπηρεσία!
Έτσι το ιστορικό αυτό κτήριο παραμένει ακόμα αναξιοποίητο και παραδομένο στην εγκατάλειψη και στη φθορά του χρόνου…
Περνά πλέον ως παρακαταθήκη στην νέα δημοτική αρχή του Πύργου μαζί με μια «προίκα» μελετών, που πρέπει όμως να ωριμάσουν, για να οδεύσει στην αναζήτηση νέων κονδυλίων χρηματοδότησης.”
