Καθώς η καραντίνα λόγω του κορονοϊού επεκτείνεται παγκοσμίως, δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν άνευ προηγουμένου περιορισμούς. Η αστυνομία σε ολόκληρο τον κόσμο έχει λάβει άδεια να ελέγχει τη συμπεριφορά των πολιτών με τρόπους που κανονικά θα ήταν ακραίοι ακόμη και για ένα αυταρχικό κράτος.
Την Τρίτη, η αστυνομία στην Κένυα εξέφρασε τα «ειλικρινή συλλυπητήριά» της, καθώς ένα 13χρονο αγόρι έχασε τη ζωή του από αστυνομικά πυρά στο μπαλκόνι του σπιτιού του στο Ναϊρόμπι την ώρα που η αστυνομία προσπαθούσε με βία να επιβάλλει την απαγόρευση κυκλοφορίας στην γειτονιά του.
«Ερχονται ουρλιάζοντας και να μας κτυπούν λες και είμαστε αγελάδες, ενώ είμαστε νομοταγείς πολίτες», δήλωσε ο Χουσεΐν Μόγιο, ο πατέρας του Γιασίν, που έφυγε από τη ζωή τόσο άδικα.
Οι ανησυχίες αυξάνονται καθώς οι αστυνομικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν εξαντλητικές και ταπεινωτικές ποινές για να επιβάλουν την καραντίνα στις φτωχότερες και πιο ευάλωτες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στα όρια του υποσιτισμού και κινδυνεύουν να λιμοκτονήσουν εάν δεν εργαστούν, αψηφώντας την καραντίνα.
Την περασμένη εβδομάδα, τον γύρο των ΜΜΕ έκαναν οι εικόνες που έδειχναν εργαζόμενους μετανάστες στην Ινδία να ψεκάζονται με χημικές ουσίες, σε μια προσπάθεια των αρχών να τους απολυμάνει προτού εισέλθουν στις επαρχίες τους.
Οι εργαζόμενοι, που είχαν επιστρέψει από το Δελχί, «λούστηκαν» με υποχλωριώδες νάτριο, το οποίο μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο δέρμα, τα μάτια και τους πνεύμονες. Στο Παντζάμπ, άνθρωποι που κατηγορούνται ότι έσπασαν την καραντίνα αναγκάστηκαν να κάνουν «βαθιά καθίσματα» φωνάζοντας «Είμαστε εχθροί της κοινωνίας. Δεν μπορούμε να καθίσουμε στο σπίτι».
Σε άλλες περιπτώσεις, Ινδοί αστυνομικοί έχουν καταγραφεί να χτυπούν με ξύλα όσους κυκλοφορούν άσκοπα.
Παρόμοιες ταπεινωτικές τακτικές έχουν χρησιμοποιηθεί από την αστυνομία στην Παραγουάη, όπου οι παραβάτες αναγκάστηκαν να κάνουν επιτόποια άλματα και απειλήθηκαν με τέιζερ από τους αστυνομικούς. Άλλοι κλήθηκαν να επαναλάβουν τη φράση «Δεν θα αφήσω ξανά το σπίτι μου, αξιωματικέ», ενώ ήταν ξαπλωμένοι στο έδαφος.
Παρόλο που υπάρχει αυξανόμενη παγκόσμια συναίνεση ότι οι προσπάθειες για την προστασία της δημόσιας υγείας απέναντι στην πανδημία απαιτούν προσωρινές θυσίες ορισμένων ατομικών ελευθεριών, εμπειρογνώμονες των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν ζητήσει από τις χώρες να εξασφαλίσουν ότι τα μέυτρα τους είναι «αναλογικά» της κρίσης.
Βίντεο από εξευτελιστικές τιμωρίες στην Παραγουάη – που καταγράφηκαν και κοινοποιήθηκαν από τους ίδιους τους αστυνομικούς – εγκωμιάστηκαν από τον υπουργό Εσωτερικών της χώρας, ο οποίος δήλωσε: «Τους συγχαίρω. Δεν έχω την ίδια δημιουργικότητα με εκείνους που κάνουν αυτά τα βίντεο»
Στις Φιλιππίνες, οι αστυνομικοί και οι τοπικοί αξιωματούχοι παγίδευσαν τους παραβάτες της απαγόρευσης της κυκλοφορίας σε κλουβιά σκύλων, ενώ άλλοι αναγκάστηκαν να κάθονται για ώρα στον μεσημεριανό ήλιο ως τιμωρία.
Ακτιβιστές στην Κένυα έχουν προειδοποιήσει ότι η ασυδοσία της αστυνόμευσης όχι μόνο κινδυνεύει να προκαλέσει πανικό και φόβο αλλά μπορεί επίσης να αυξήσει τη μετάδοση του ιού.
Στην πόλη-λιμάνι της Μομπάσα την περασμένη εβδομάδα, η αστυνομία πέταξε δακρυγόνα στους επιβάτες των φέρι, προκαλώντας εκατοντάδες ανθρώπους να βήχουν και να σκουπίζουν τα δάκρυα από τα μάτια τους ο ένας δίπλα στον άλλον. Αν η επιχείρηση αυτή υποτίθεται ότι έγινε για να προστατεύσει τους ανθρώπους από τη διάδοση του ιού, πέτυχε το ακριβώς αντίθετο.
Υπάρχουν επίσης φόβοι ότι οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την γενικευμένη ανησυχία που επικρατεί με την πανδημία, για να αυξήσουν τις εξουσίες τους, εισάγοντας σαρωτικές νομοθεσίες που έχουν ως στόχο να κατάργησουν κρίσιμες φωνές.
Τη Δευτέρα, το κοινοβούλιο της Ουγγαρίας ψήφισε ένα νέο σύνολο μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των όρων φυλάκισης για τη διάδοση της παραπληροφόρησης. Τα μέτρα αυτά επιτρέπουν στον εθνικιστή πρωθυπουργό, Βίκτορ Ορμπάν, να κυβερνάει με βάση το διάταγμα για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το οποίο που δεν έχει σαφές χρονικό όριο.
Στις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη, έχουν κηρυχθεί επίσης καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, παρέχοντας στις κυβερνήσεις μεγαλύτερες εξουσίες για μια προσωρινή περίοδο. Μεταξύ άλλων, έχουν την δυνατότητα να πάρουν σκληρότερα μέτρα κατά της διάδοσης ψευδών πληροφοριών – κάτι που οι ακτιβιστές φοβούνται ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί υπέρμετρα από τους κυβερνώντες.
Σε πρόσφατη έκθεσή του , το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε ότι η ελευθερία έκφρασης και η πρόσβαση στην πληροφόρηση πρέπει να προστατεύονται από τις κυβερνήσεις. Παρόλο που θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν ορισμένοι περιορισμοί σε δικαιώματα, όπως εκείνοι που περιορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία, το Παρατηρητήριο ζήτησε διαφάνεια και «σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια».
(με πληροφορίες από Guardian)
