Ο πρώην δήμαρχος υποχρεώνεται σε χρηματική αποζημίωση
Πρώην δήμαρχος στις Σέρρες, καταδικάστηκε τελεσίδικα στην καταβολή χρηματικής αποζημίωσης σε δημότη της περιοχής του, για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμισή μέσω social media.
Με πρόσφατη απόφασή του το Μονομελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, έκανε αποδεκτή την αγωγή κατά του πρώην δημάρχου, επισημαίνοντας πως οι πολίτες έχουν δικαίωμα να «κρίνουν και να σχολιάζουν» το έργο ενός δημάρχου, πως: «ως πρόσωπο που ασκεί δημόσια εξουσία, οφείλει να ανέχεται και να ακούει τη δημόσια κριτική, ακόμη κι αν τον αδικεί».
O Σερραίος δικηγόρος, εκπρόσωπος του εναγόμενου, κ.Φώτιος Βαγενάς, αναφέρει για την υπόθεση:
Πρόσφατα με την υπ’ αρ. 398/2020 απόφαση του, το Μονομελές Εφετείο Θεσσαλονίκης (αμετάκλητη από 15.7.2020), έκρινε τελεσίδικα την αγωγή θιγόμενου πολίτη ο οποίος τον Ιούνιο 2018, σε ομάδα του facebook, ανάρτησε σχόλιο για πρώην Σερραίο δήμαρχο -σχετικά με την ανοχή που επέδειξε για εργασίες που διενεργούνταν από το υπουργείο Πολιτισμού στην περιοχή του, και του καταλόγιζε ο σχολιάζων πολίτης ευθύνες για την παθητική του στάση.
Σε αυτό σχόλιο έδωσε αμέσως απάντηση ο δήμαρχος με χρήση πεζοδρομιακών λέξεων («είσαι αλήτης, μεγάλος ψεύτης, άθλιε», κλπ) αλλά και άρχισε να τον συκοφαντεί ότι ήθελε από τον δήμαρχο «ανταλλάγματα», ότι τον εξέθεσε σε παράγοντες του εξωτερικού, ότι κατάλαβε ποιον «βρώμικο ρόλο» παίζει κ.αλλ.
Όλα αυτά γράφτηκαν σε κοινή θέα όλων των 1.300 μελών της ομάδας στην οποία ήταν εγγεγραμμένοι τόσο ο Δήμαρχος όσο και ο πολίτης. Συνέχισε δε, και μέσα από το messenger ο Δήμαρχος να του προσάπτει επιπλέον «κοσμητικά» επίθετα (είσαι εκβιαστής, “τομάρια σαν κι εσένα” κλπ).
Ο θιγόμενος άσκησε το Σεπτέμβριο 2018 αγωγή αποζημιώσεως ζητώντας ποσό 49.906€ χρηματική ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη από τις ύβρεις και τη συκοφαντική δυσφήμιση από τον (τότε) δήμαρχο. Η αγωγή προσδιορίστηκε να συζητηθεί τον Οκτώβριο 2018 και μετά από αναβολή, που ζήτησε ο εναγόμενος δήμαρχος, ορίστηκε να συζητηθεί η αγωγή το Δεκέμβριο 2018. Κατά τη δικάσιμο του Δεκεμβρίου, ο εναγόμενος Δήμαρχος ζήτησε εκ νέου αναβολή για να συνεκδικαστεί αντίθετη αγωγή του δημάρχου εναντίον του ενάγοντος πολίτη, για αναρτήσεις, που τις θεωρούσε ο Δήμαρχος προσβλητικές. Δεν έγινε δεκτό το αίτημα δεύτερης αναβολής οπότε δικάστηκε ο εναγόμενος Δήμαρχος ερήμην.
Εκδόθηκε τον Ιανουάριο 2019 η υπ’ αρ. 22/2019 απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου και αφού έκρινε τις εκφράσεις του εναγομένου ότι προσβάλλουν την τιμή και την υπόληψη του πολίτη προς τον οποίο τις απεύθυνε, αναγνώρισε υποχρέωση αποζημίωσης του θιγομένου πολίτη με το ποσό των 5.000€ εκ των οποίων όρισε τα 3.000€ προσωρινώς εκτελεστά.
Κατά της πρωτόδικης αποφάσεως άσκησε ο πρώην δήμαρχος έφεση, επί της οποίας εκδόθηκε η 398/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, η οποία τελεσίδικα έκανε δεκτή την αγωγή του ενάγοντος πολίτη και του επιδίκασε τελικό ποσό 5.000€ εντόκως, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για τις ύβρεις και τις συκοφαντικές διαδόσεις του (τότε) Δημάρχου μέσω facebook.
Μάλιστα, το Εφετείο διαπίστωσε ότι ο ενάγων με δημοσιεύσεις στο facebook είχε δικαίωμα να κρίνει και να σχολιάζει το έργο ενός δημάρχου. Η απάντηση όμως του Δημάρχου με χαρακτηρισμούς βαρύτατα υβριστικούς ξεπερνά το επιβαλλόμενο μέτρο στην δημόσιο διάλογο και αντιπαράθεση. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν οι χαρακτηρισμοί «άθλιος, ψεύτης, αλήτης, τομάρι» και μάλιστα γραπτώς, ενώπιον πλήθους άλλων χρηστών του μέσου κοινωνικής δικτύωσης, προέρχονται από Δήμαρχο, ο οποίος μάλιστα καταλόγισε δημόσια στον ενάγοντα την κολάσιμη πράξη της εκβίασης, κατηγορώντας τον ψευδώς, ότι τον κατηγορεί επειδή δεν του έδωσε αυτά που ζητούσε από τον Δήμο. Με αυτόν τον τρόπο διέσυρε τον ενάγοντα ως εκβιαστή και έπληξε την αξιοπρέπεια και προσωπικότητα του ενάγοντα.
Στο επιχείρημα του πρώην δημάρχου, ότι προέβη σε χαρακτηρισμούς «από δικαιολογημένη αγανάκτηση», το Εφετείο έκρινε, ότι ένας Δήμαρχος, ως πρόσωπο που ασκεί δημόσια εξουσία, οφείλει να ανέχεται και να ακούει τη δημόσια κριτική, ακόμη κι αν τον αδικεί.
Το επιβαλλόμενο μέτρο της απάντησης ενός Δημάρχου στην κριτική οπωσδήποτε δεν είναι η δημόσια έκφραση «αλήτη, τομάρι, άθλιε», δεδομένου ότι οι εκφράσεις αυτού του είδους δεν προσβάλλουν μόνο τον θιγόμενο πολίτη αλλά ακόμη και τον ίδιο τον θεσμό που υπηρετεί ο Δήμαρχος.