Η επικοινωνιακή προσπάθεια του κ. Γαβρ. Λιατσή, που όσο πλησιάζει ο χρόνος διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών, στοχεύει να πείσει ότι έχει όραμα και σχέδιο για το μέλλον του Δήμου, προσκρούει στην οδυνηρή γι΄ αυτόν πραγματικότητα. Οι εξαγγελίες του ,με τις οποίες εξασφαλίζει την ζητούμενη δημοσιότητα, μοναδικό στόχο έχουν την παραμονή του στην επικαιρότητα.
Αυτές είτε αφορούν την έλευση κύματος τουριστών στον Πύργο, είτε την κατασκευή υπαίθριου θεάτρου στο βουνό του Κατακώλου, είτε την απόκτηση και αξιοποίηση του κτιρίου Σοφιανόπουλου (παλαιάς βιβλιοθήκης), αποτελούν φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα και μόνο.
Ο Δήμαρχος υπόσχεται την αναγέννηση της πόλης, σχεδιάζοντας τουριστικές διαδρομές με ανοιχτά λεωφορεία και<< απειλεί >>να κηρύξει τον ανένδοτο κατά του αρμοδίου Υπουργού, ο οποίος στην πραγματικότητα αρνείται την υπογραφή του, διότι, προφανώς, από πλευράς του Δήμου Πύργου και με ευθύνη της δημοτικής αρχής, δεν έχει εξασφαλισθεί ότι υφίστανται οι νόμιμες προϋποθέσεις έκδοσης της σχετικής υπουργικής απόφασης.
Ο κ. Λιατσής βεβαίως, αισθάνεται ικανοποιημένος διότι αυτός «έχει το σχέδιο» το οποίο πανηγυρικά έχει εξαγγείλει, χωρίς να τον απασχολεί αν αυτό είναι υλοποιήσιμο. Δεν αποκλείεται, εξάλλου, αν αυτό εξυπηρετεί τον νέο, φημολογούμενο, προσανατολισμό της προσωπικής του πολιτικής διαδρομής, να χρησιμοποιήσει την «σύγκρουση» με την κυβέρνηση προκειμένου να δικαιολογήσει την αποστασιοποίησή του από αυτή.Ο καιρός άλλωστε που ο Δήμαρχος <<χρειαζόταν>> την φιλία του με τα στελέχη της για να λύσει διάφορα προβλήματά του παρήλθε.
Ο κ. Λιατσής οραματίζεται και εξαγγέλλει την κατασκευή υπαίθριου θεάτρου στο βουνό του Κατακώλου, ενώ το έργο αυτό σαφώς προσκρούει σε πολεοδομικές διατάξεις που αποκλείουν στη θέση αυτή την εν λόγω κατασκευή.
Αυτό φυσικά δεν απασχολεί τον κ. Λιατσή, καθόσον με την εξαγγελία και μόνο, του έργου, επιτυγχάνει το ζητούμενο, που είναι η αδάπανη δημοσιότητα. Όταν προκύψει, δηλαδή άμεσα, ότι το έργο δεν μπορεί να γίνει, ο κ. Λιατσής, κατά την προσφιλή του τακτική, θα επιρρίψει τις ευθύνες σε τρίτους (τις υπηρεσίες που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, τους εχθρούς του που τον υπονομεύουν κλπ.).
Πιο πρόσφατο «όνειρο» του κ. Λιατσή, όπως μαθαίνουμε από τα σχετικά δημοσιεύματα, είναι η διάσωση του διατηρητέου κτιρίου της πρώην βιβλιοθήκης.
Ο Δήμαρχος, γνωρίζοντας την πολυπλοκότητα του ζητήματος και με δεδομένο ότι η θητεία του τελειώνει, επομένως δεν θα κληθεί να υλοποιήσει την εξαγγελία του, μοιράζεται μαζί μας άλλο ένα σχέδιο. Θα του απέδιδε κανείς τα εύσημα για την ευαισθησία του στο θέμα διάσωσης της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, αν με τις πράξεις και κυρίως με τις παραλείψεις του δεν είχε εγκαταλείψει στην τύχη τους και δη στην αναμενόμενη κατάρρευση, σπουδαία διατηρητέα κτίρια, όπως αυτό του Μανωλοπούλειου Νοσοκομείου, την οικία Παπαγιάννη και τα υπνωτήρια του ΟΣΕ. Κτίρια, δηλαδή, που ανήκουν στον Δήμο Πύργου και έχει ευθύνη και καθήκον να διαφυλάξει, συντηρήσει και αναδείξει. Ενώ υπάρχουν πιστώσεις (και μάλιστα όχι από το Ταμείο του Δήμου) και μελέτες, που έπρεπε να έχουν χρησιμοποιηθεί, η Δημοτική Αρχή σκοπίμως αδρανεί. Η αδράνεια αυτή, κατά την άποψή μας, χρήζει ακόμη και ποινικής αξιολόγησης, ως παράβαση καθήκοντος.
Δεν ξεγελά κανέναν ο κ. Λιατσής με τα επικοινωνιακά του παιγνίδια.
Η απουσία έργου ουσιαστικού δεν αναιρείται ούτε συγκαλύπτεται με την εσπευσμένη δρομολόγηση «αναπλάσεων» βιτρίνας (βλ. κεντρική πλατεία) ούτε με τις ανεδαφικές εξαγγελίες.
Ο χρόνος του κ.Λιατσή τελειώνει. Τα ψέμματα φανερώνονται . Και ο καθένας θα κριθεί από τα έργα του και όχι από τα λόγια του , όσο μεγαλόστομα και αν είναι.
Βασίλης Παναγόπουλος Πολιτικός μηχανικός – δημοτικός σύμβουλος
